2. Onbedaarlik huil sy die hele nag,die trane loop oor haar wange.Niemand van haar vroeëre minnaarsis daar om haar te troos nie.Al haar bondgenote het teen haar verraad gepleeg,hulle het haar vyande geword.
3. Juda se mense is weggevoer, hulle kry swaar, hulle is slawe,hulle sit tussen vreemde nasieswaar hulle geen rusplek kry nie;hulle agtervolgers het hulle ingehaal,hulle in die noutes vasgekeer.
4. Die paaie na Sion toe treuromdat daar geen feesgangers is nie;al haar poorte is verlate,haar priesters sug,haar jong vroue is bedroef,sy het dit bitter.
5. Haar teëstanders het haar heersers geword,haar vyande lewe nou rustig.Die Here het haar laat ly oor haar baie sonde;haar kinders het ballinge geword,deur die vyand weggevoer.
6. Die prag van Sion het alles verdwyn.Haar leiers het soos takbokke gewordwat geen weiveld vind nie,hulle moes magteloos wegtrek voor hulle agtervolgers uit.
7. In hierdie dae van haar ellende en verdrukkingdink Jerusalem aan al haar kosbare dinge van die verlede.Toe haar volk in die hande van die vyand geval het,was daar niemand wat haar gehelp het nie;haar vyande het dit gesien,hulle het gelag oor wat van haar geword het.
8. Jerusalem het groot sonde gedoen,dit het haar soos 'n onrein vrou laat word;die mense het haar naaktheid gesien,almal wat haar geëer het, verag haar nou.Sy sug en draai weg.
9. Haar onreinheid wys aan haar klere,sy het nie gedink aan wat van haar sou word nie.Sy het diep gevalen daar is niemand wat haar bystaan nie.Sien tog my ellende raak, Here,kyk wat matig die vyand hom aan!
10. Die vyand het beslag gelêop al haar waardevolle dinge;sy moes aanskou hoe heidennasiesin haar heiligdom ingaan,hulle vir wie U belet hetom in u gemeente te kom.
11. Haar hele bevolking sug,hulle soek brood,hulle het hulle waardevolle besittings verruilvir kos om aan die lewe te bly.Kyk tog, Here, en sien tog raakhoe verag ek is.
12. Raak dit julle nie,julle almal wat met die pad verbygaan?Kyk tog self of daar 'n smart is soos die smartwat oor my gekom het,wat die Here my aangedoen hetdie dag toe sy toorn losgebreek het.
13. Hy het 'n vuur van bo af gestuur,en dit het my liggaam verteer;Hy het vir my voete 'n strik gestel,my agteroor laat steier;Hy het my verlate gemaak,ongeneeslik siek.