38. Jonatan het weer agter hom aan geroep: “Maak gou! Vinnig! Moenie tyd mors nie!”Die slaaf het toe die pyl opgetel en na Jonatan toe gekom.
39. Hy het van niks geweet nie. Net Jonatan en Dawid het daarvan geweet.
40. Jonatan het sy wapens aan die slaaf wat by hom was, gegee en vir hom gesê: “Loop! Vat dit stad toe.”
41. Toe die slaaf weg was, het Dawid opgestaan langs die kliphoop en op sy knieë geval en drie maal vooroor gebuig. Hulle het mekaar gesoen en saam gehuil totdat Dawid baie ontroerd geword het.
42. Jonatan het vir Dawid gesê: “Gaan in vrede omdat ons twee in die Naam van die Here trou gesweer het en gesê het: Die Here is vir altyd daarvan getuie tussen ons en tussen ons twee se nageslagte.”
43. Dawid het toe klaargemaak en weggegaan, maar Jonatan is terug stad toe.