13. Want my volk het twee verkeerde dinge gedoen: My, die fontein van lewende water, het hulle verlaat om vir hulle reënbakke uit te kap, gebarste reënbakke wat geen water hou nie.
14. Is Israel ’n dienskneg? Of is hy ’n bediende wat in die huis gebore is? Waarom het hy dan ’n buit geword?
15. Die jong leeus het oor hom gebrul, hulle het hul stem laat hoor en van sy land ’n woesteny gemaak; sy stede is verwoes, sonder inwoner.
16. Ook skeer die kinders van Nof en Tagpánhes jou die hoofskedel kaal.
17. Het jou verlating van die Here jou God in die tyd toe Hy jou op die pad gelei het, jou dit nie berokken nie?
18. Wat het jy dan nou te doen met die pad na Egipte, om die water van die Nyl te drink? En wat het jy te doen met die pad na Assur, om die waters van die Eufraat te drink?
19. Jou eie boosheid sal jou tugtig, en jou afkerighede sal jou straf; weet dan en sien dat dit verkeerd en bitter is dat jy die Here jou God verlaat het, en dat my vrees nie by jou is nie, spreek die Here, die Here van die leërskare.
20. Want van ouds af het jy jou juk verbreek, jou stroppe stukkend geruk. En jy het gesê: Ek sal nie dien nie; want op elke hoë heuwel en onder elke groen boom gaan jy lê om te hoereer.
21. Nogtans het Ek jou geplant as ’n edele wingerdstok, as heeltemal egte saad; maar hoe is jy vir My verander in wilde lote van ’n vreemde wingerdstok!
22. Want al sou jy jou was met loog en baie seep vir jou neem, tog bly jou ongeregtigheid ’n vlek voor my aangesig, spreek die Here Here.