1. HULLE het toe drie jaar lank stil gesit, dat daar geen oorlog was tussen Aram en Israel nie.
2. Maar in die derde jaar het Jósafat, die koning van Juda, afgekom na die koning van Israel.
3. En die koning van Israel vra sy dienaars: Weet julle dat Ramot in Gílead aan ons behoort? En ons sit stil sonder om dit uit die hand van die koning van Aram te neem!
4. Daarna sê hy vir Jósafat: Sal u saam met my in die oorlog trek na Ramot in Gílead? En Jósafat antwoord die koning van Israel: Ek is soos u, my volk soos u volk, my perde soos u perde.
5. Verder het Jósafat aan die koning van Israel gesê: Raadpleeg tog eers die woord van die Here.
6. Toe laat die koning van Israel die profete bymekaarkom, omtrent vierhonderd man, en hy sê aan hulle: Sal ek teen Ramot in Gílead trek om te veg of dit laat staan? En hulle antwoord: Trek op, en die Here sal dit in die hand van die koning gee.
7. Maar Jósafat sê: Is hier nie nog ’n profeet van die Here, dat ons deur hom kan raadpleeg nie?
8. En die koning van Israel antwoord Jósafat: Daar is nog een man om deur hom die Here te raadpleeg; maar ék haat hom, omdat hy oor my niks goeds profeteer nie, maar onheil: Miga, die seun van Jimla. En Jósafat sê: Die koning moet nie so spreek nie!
9. Daarop roep die koning van Israel ’n hofdienaar en sê: Gaan haal Miga gou, die seun van Jimla.
10. Onderwyl die koning van Israel en Jósafat, die koning van Juda, elkeen op sy troon sit, bekleed met koninklike klere, op ’n dorsvloer by die ingang van die poort van Samaría, en al die profete voor hulle profeteer,