34. เพราะข้ากลัวฝูงชนและหวั่นเกรงการดูแคลนจากวงศ์ตระกูลต่างๆ ยิ่งนักข้าก็เลยเก็บตัวเงียบไม่ออกนอกบ้าน
35. (“อยากให้มีใครสักคนฟังข้าตอนนี้! บัดนี้ข้าขอลงชื่อแก้ข้อกล่าวหาของข้าขอองค์ทรงฤทธิ์ตอบข้าด้วยเถิดขอให้โจทก์เขียนคำฟ้องร้องขึ้นมา
36. แน่ทีเดียว ข้าจะแบกคำฟ้องนั้นไว้บนบ่าข้าจะสวมมันไว้เหมือนมงกุฎ
37. ข้าจะแถลงทุกย่างก้าวของข้าแด่พระองค์ข้าจะเข้าเฝ้าพระองค์เหมือนข้าเป็นเจ้านายองค์หนึ่ง)
38. “หากที่ดินของข้าร้องกล่าวโทษข้าและทุกรอยไถคราดเปียกชุ่มด้วยน้ำตา
39. หากข้ากินพืชผลโดยไม่จ่ายเงินหรือทำร้ายจิตใจผู้เช่า
40. ก็ขอให้หนามงอกขึ้นแทนที่ข้าวสาลีและวัชพืชงอกแทนข้าวบาร์เลย์”โยบพูดจบลงตรงนี้