1. “คนที่เกิดจากสตรีล้วนอายุสั้นและชีวิตก็เต็มไปด้วยความทุกข์ร้อน
2. เขาเบ่งบานเหมือนดอกไม้แล้วก็เหี่ยวเฉาไปเป็นดั่งเงาที่หายวับไปไม่คงอยู่
3. พระองค์ทรงจับตามองบุคคลเยี่ยงนี้หรือ?และจะทรงนำเขามาพิพากษาหรือ?
4. ใครเล่าสามารถเอาความบริสุทธิ์ออกจากสิ่งที่ไม่บริสุทธิ์?ไม่มีสักคน!
5. วันเวลาของมนุษย์ถูกกำหนดไว้แล้วพระองค์ทรงกำหนดปีเดือนของเขาพระองค์ทรงวางขอบเขตซึ่งเขาไม่อาจล่วงล้ำไปได้
6. ฉะนั้นขอทรงหันไปจากเขา ปล่อยเขาไว้ตามลำพังจนกว่าเวลาของเขาจะหมดลงเหมือนคนที่ถูกจ้างมา
7. “อย่างน้อยที่สุดยังมีความหวังสำหรับต้นไม้ถึงมันถูกโค่นก็ยังจะแตกหน่อขึ้นมาอีกและงอกกิ่งใหม่ขึ้นมาแทน
8. รากของมันอาจจะแก่คร่ำคร่าอยู่ในดินและตอก็ผุพัง
9. แต่เมื่อมันได้กลิ่นอายของน้ำมันก็สามารถแตกหน่อขึ้นมาใหม่เหมือนต้นอ่อน
10. แต่มนุษย์ตายไปและสิ้นแรงเขาหายใจเฮือกสุดท้ายแล้วก็ไม่เหลืออะไร
11. น้ำในทะเลสาบแห้งไปและแม่น้ำแห้งเหือดไปฉันใด
12. คนเราก็นอนลงและไม่ได้ลุกขึ้นมาอีกฉันนั้นถึงฟ้าดินสิ้นสลาย มนุษย์ก็จะไม่ฟื้นขึ้นมาหรือถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาอีก
13. “ถ้าเพียงแต่พระองค์จะซ่อนข้าพระองค์ไว้ในหลุมศพและพรางข้าพระองค์ไว้จนกว่าพระพิโรธของพระองค์จะผ่านไป!ถ้าเพียงแต่พระองค์จะทรงกำหนดเวลาไว้ให้ข้าพระองค์และทรงระลึกถึงข้าพระองค์อีก!
14. เมื่อคนเราตายไป เขาจะมีชีวิตอีกหรือ?ข้าพระองค์สู้เหนื่อยยากมาตลอดวันคืนข้าพระองค์จะรอคอยการเปลี่ยนแปลงใหม่ที่จะมาถึง
15. พระองค์จะตรัสเรียก และข้าพระองค์จะขานรับพระองค์จะทรงคิดถึงพระหัตถกิจของพระองค์
16. แน่นอน พระองค์จะทรงนับย่างก้าวของข้าพระองค์แต่ไม่นับบาปของข้าพระองค์
17. การล่วงละเมิดของข้าพระองค์จะถูกผนึกตราไว้ในถุงจะทรงปกปิดบาปของข้าพระองค์ไว้
18. “แต่เหมือนภูเขาสึกกร่อนและทลายไปและเหมือนหินถูกย้ายไปจากที่ของมัน