15. หากข้าพระองค์ทำผิด วิบัติก็เกิดกับข้าพระองค์!ถึงแม้ข้าพระองค์ไม่ผิด ข้าพระองค์ก็ยังไม่อาจโงหัวขึ้นมาได้เพราะข้าพระองค์รู้สึกอัปยศอดสูยิ่งนักและจมอยู่ในห้วงความทุกข์ทรมานของข้าพระองค์
16. หากข้าพระองค์เงยหน้าขึ้น พระองค์ก็ทรงย่างเข้าหาเหมือนราชสีห์และแสดงฤทธิ์อำนาจอันน่าครั่นคร้ามของพระองค์ต่อข้าพระองค์
17. พระองค์ทรงเบิกพยานใหม่ๆ มากล่าวหาข้าพระองค์และกริ้วข้าพระองค์มากยิ่งขึ้นกองกำลังของพระองค์ถาโถมเข้าใส่ข้าพระองค์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
18. “ถ้าเช่นนั้นพระองค์ทรงนำข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์มารดาทำไม?ข้าพระองค์อยากจะตายตั้งแต่ยังไม่มีใครเห็น
19. ถ้าเพียงแต่ข้าพระองค์ไม่เคยเกิดมาเป็นตัวเป็นตนหรือพอออกจากครรภ์มารดาก็ตรงดิ่งไปสู่หลุมฝังศพเลย!
20. ชีวิตสั้นๆ ของข้าพระองค์ใกล้จะดับแล้วไม่ใช่หรือ?ขอทรงหันไปจากข้าพระองค์เถิด เผื่อข้าพระองค์อาจจะมีเวลาชื่นใจสักชั่วขณะหนึ่ง
21. ก่อนจะไปสู่ที่ที่ไปแล้วไม่ได้กลับมาอีกสู่ดินแดนแห่งความหม่นหมองและเงามืดมิด
22. ดินแดนแห่งค่ำคืนอันมืดสนิทมีแต่เงามืดมิดและความวุ่นวายที่ซึ่งแม้แต่ความสว่างก็ยังเหมือนความมืด”