31. พวกเขาจะโกนผมไว้ทุกข์ให้เจ้าและสวมเสื้อผ้ากระสอบพวกเขาจะร่ำไห้ให้เจ้าด้วยความทุกข์ทรมานในวิญญาณและคร่ำครวญด้วยความขมขื่น
32. ขณะร่ำไห้และคร่ำครวญเรื่องเจ้าพวกเขาจะคร่ำครวญเกี่ยวกับเจ้าว่า“มีใครหรือที่เคยถูกทำลายราบคาบเหมือนไทระที่นิ่งเงียบอยู่ก้นทะเล?”
33. เมื่อเจ้านำสินค้าออกสู่ทะเลเจ้าทำให้ชนหลายชาติพอใจเจ้าทำให้บรรดากษัตริย์ของโลกร่ำรวยด้วยทรัพย์สินมั่งคั่งและสินค้าของเจ้า
34. บัดนี้เจ้าเหมือนเรือที่แตกอยู่ในทะเลลึกสินค้าและลูกเรือทั้งปวงของเจ้าจมลงไปพร้อมกับเจ้า
35. ชาวดินแดนชายฝั่งทะเลตกตะลึงในชะตากรรมอันเลวร้ายของเจ้ากษัตริย์ทั้งหลายของพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความสยดสยองใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัว
36. พ่อค้าวาณิชของชนชาติต่างๆ รู้สึกว่าเรื่องของเจ้านั้นเหลือเชื่อเจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยองและไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”