15. “ ‘ชาวโรดส์ค้าขายกับเจ้า ดินแดนชายฝั่งทะเลทั้งหลายเป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำงาช้างและไม้มะเกลือมาเป็นค่าสินค้า
16. “ ‘ชาวอารัมติดต่อค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้าหลากชนิด เขานำพลอยขี้นกการเวก ผ้าสีม่วง ผ้าปัก ผ้าลินินเนื้อดี หินปะการัง และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า
17. “ ‘ชาวยูดาห์และชาวอิสราเอลค้าขายกับเจ้า นำข้าวสาลีจากเมืองมินนิท ขนม น้ำผึ้ง น้ำมัน และขี้ผึ้งมาแลกกับสินค้าของเจ้า
18. “ ‘ชาวดามัสกัสนำเหล้าองุ่นจากเมืองเฮลโบนและขนแกะจากเมืองศาฮาร์มาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีผลผลิตและสินค้าหลากชนิด
19. “ ‘ชาวดานและชาวกรีกจากเมืองอุซาลซื้อขายกับเจ้า เขานำเหล็กหล่อ อบเชย และเครื่องเทศมาแลกกับสินค้าของเจ้า
20. “ ‘ชาวเดดานค้าขายผ้ารองอานม้ากับเจ้า
21. “ ‘ชาวอาระเบียและเจ้านายทั้งปวงแห่งเคดาร์เป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำลูกแกะ แกะผู้ และแพะมาแลกเปลี่ยนสินค้าของเจ้า
22. “ ‘พ่อค้าแห่งเชบาและราอามาห์ค้าขายกับเจ้า เขานำเครื่องเทศชั้นเยี่ยมทุกชนิดและอัญมณีกับทองคำมาแลกสินค้าของเจ้า
23. “ ‘ชาวฮาราน ชาวคานเนห์ ชาวเอเดน พ่อค้าเชบา ชาวอัสชูร์ และชาวคิลมาดค้าขายกับเจ้า
24. พวกเขานำเสื้อผ้าสวยงาม ผ้าสีน้ำเงิน ผ้าปัก พรมหลากสีทำด้วยเกลียวเชือกมัดอย่างแน่นหนามาค้าขายในตลาดของเจ้า
25. “ ‘บรรดาเรือแห่งทารชิชเป็นพาหนะบรรทุกสินค้าของเจ้าเจ้ามีสินค้าเก็บไว้เต็มคลังของเจ้าที่ใจกลางทะเล
26. พลกรรเชียงพาเจ้าออกไปกลางทะเลใหญ่แต่ลมตะวันออกจะซัดเจ้าให้อับปางที่ใจกลางทะเล
27. ทรัพย์สมบัติ สินค้า ผลผลิตนักเดินเรือ กะลาสี ช่างประจำเรือนายวาณิช ทหารทั้งปวงของเจ้าตลอดจนทุกคนที่อยู่ในเรือจะจมดิ่งลงสู่ใจกลางทะเลในวันที่เรือของเจ้าอับปาง
28. ชายฝั่งทะเลจะสั่นสะท้านเมื่อลูกเรือของเจ้าส่งเสียงร้อง