8. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า“ฉะนั้นคอยดูเถิดในวันนั้นเราจะยืนขึ้นเป็นพยานเราได้ตัดสินใจที่จะรวบรวมชนชาติและอาณาจักรต่างๆแล้วระบายโทสะอันรุนแรงทั้งปวงเหนือพวกเขาโลกทั้งโลกจะไหม้เป็นจุณด้วยไฟแห่งความโกรธอันเนื่องจากความหึงหวงของเรา
9. “แล้วเราจะชำระริมฝีปากของชนชาติทั้งหลายเพื่อพวกเขาทั้งปวงจะร้องทูลพระนามพระยาห์เวห์และเคียงบ่าเคียงไหล่กันปรนนิบัติพระองค์
10. ผู้ที่นมัสการเรา ประชากรของเราที่กระจัดกระจายไปจะนำเครื่องบูชาจากฟากข้างโน้นของแม่น้ำแห่งคูชมาถวายเรา
11. ในวันนั้นเจ้าจะไม่ต้องอับอายเนื่องด้วยความผิดทั้งปวงที่เจ้าทำไว้ต่อเราเพราะเราจะขจัดบรรดาคนที่ชื่นชมความจองหองของตนให้ออกไปจากกรุงนี้เจ้าจะไม่หยิ่งผยองอีกต่อไปบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา
12. แต่กระนั้นเราจะเหลือคนที่ถ่อมสุภาพและอ่อนโยนไว้ซึ่งวางใจในพระนามพระยาห์เวห์
13. ชนหยิบมือที่เหลือของอิสราเอลจะไม่ทำผิดพวกเขาจะไม่พูดโกหกหรือล่อลวงเขาจะดำเนินชีวิตเป็นปกติสุขและไม่มีใครทำให้เขาหวาดกลัวอีกต่อไป”
14. ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย จงร้องเพลงเถิดอิสราเอลเอ๋ย จงโห่ร้องให้กึกก้องจงเปรมปรีดิ์และชื่นชมยินดีด้วยสุดใจของเจ้าเถิดธิดาแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย
15. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรับโทษทัณฑ์ของเจ้าไปแล้วทรงให้ศัตรูของเจ้าหันกลับไปพระยาห์เวห์องค์กษัตริย์แห่งอิสราเอลสถิตกับเจ้าเจ้าจะไม่หวั่นเกรงอันตรายใดๆ อีกเลย
16. ในวันนั้นผู้คนจะกล่าวแก่เยรูซาเล็มว่า“ศิโยนเอ๋ย อย่ากลัวเลยอย่าให้มือของเจ้าอ่อนเปลี้ย
17. พระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าสถิตกับเจ้าพระองค์ทรงฤทธิ์อำนาจที่จะช่วยเจ้าพระองค์จะทรงปิติยินดีในตัวเจ้าจะทรงปลอบเจ้าด้วยความรักของพระองค์และจะทรงร้องเพลงเพราะชื่นชมยินดีในตัวเจ้า”
18. “เราจะขจัดความเศร้าโศกที่เจ้าไม่ได้ร่วมเทศกาลต่างๆ ตามกำหนดของเจ้าออกไปสิ่งนี้เป็นภาระและคำประณามสำหรับเจ้า