31. “ดูเถิด เราสู้กับเจ้า คนหยิ่งจองหองเอ๋ย” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น“เพราะวันเวลาของเจ้านั้นได้มาถึงแล้วเวลาที่เจ้าจะถูกลงโทษ
32. คนหยิ่งจองหองจะสะดุดล้มลงและจะไม่มีใครช่วยพยุงเขาขึ้นมาเราจะจุดไฟในเมืองต่างๆ ของบาบิโลนไฟนี้จะเผาผลาญทุกคนที่อยู่รอบเมือง”
33. พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า“ชาวอิสราเอลถูกกดขี่ข่มเหงและชาวยูดาห์ก็เช่นกันบรรดาคนที่จับเขาไปเป็นเชลยก็กุมตัวเขาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยให้พวกเขาไป
34. แต่พระผู้ไถ่ของพวกเขานั้นเข้มแข็งพระนามของพระองค์คือ พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์พระองค์จะทรงแก้คดีของเขาอย่างแข็งขันเพื่อจะทรงนำการพักสงบมาสู่ดินแดนของพวกเขาและนำความวุ่นวายมายังชาวบาบิโลน”
35. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า“ให้ดาบฟาดฟันชาวบาบิโลนฟาดฟันผู้คนในบาบิโลนและให้ดาบฟาดฟันขุนนางและปราชญ์ของบาบิโลน!
36. ให้ดาบฟาดฟันผู้เผยพระวจนะเท็จ!พวกเขาจะกลายเป็นคนโง่เขลาให้ดาบฟาดฟันนักรบ!พวกเขาจะเต็มไปด้วยความอกสั่นขวัญแขวน
37. ให้ดาบฟาดฟันเหล่าม้าและรถม้าศึกและฟาดฟันคนต่างชาติทั้งปวงในกองทัพของเขา!พวกเขาจะกลายเป็นเหมือนผู้หญิงให้ดาบฟาดฟันทรัพย์สมบัติของบาบิโลน!สิ่งเหล่านั้นจะถูกปล้นชิง
38. ให้ความแห้งแล้งมาเหนือห้วงน้ำทั้งหลายของมัน!พวกมันจะได้เหือดแห้งเพราะดินแดนนั้นเต็มไปด้วยรูปเคารพและผู้คนก็คลั่งไคล้ไปกับพระต่างๆ
39. “สัตว์ทะเลทรายและสุนัขจิ้งจอกจะอาศัยอยู่ที่นั่นและนกเค้าแมวจะอยู่ที่นั่นจะไม่มีผู้คนอาศัยอยู่อีกตลอดทุกชั่วอายุ
40. ดังที่พระเจ้าได้ล้มล้างเมืองโสโดมและโกโมราห์พร้อมทั้งเมืองใกล้เคียง” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น“ดังนั้นจะไม่มีใครอยู่ที่นั่นจะไม่มีผู้ใดตั้งถิ่นฐานในเมืองนั้น
41. “ดูเถิด กองทัพจะมาจากทางเหนือชนชาติยิ่งใหญ่และกษัตริย์หลายองค์กำลังถูกเร่งเร้าจากทุกมุมโลก
42. พวกเขามีทั้งธนูและหอกโหดเหี้ยมและไร้ความเมตตาเสียงควบม้าของพวกเขาเหมือนเสียงทะเลคำรามพวกเขายกกระบวนทัพมาเพื่อโจมตีเจ้าธิดาแห่งบาบิโลนเอ๋ย
43. กษัตริย์บาบิโลนได้ยินรายงานข่าวพระหัตถ์ก็หมดแรงความทุกข์ร้าวรานจู่โจมจับพระทัยเจ็บปวดรวดร้าวดั่งผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก
44. เราจะขับไล่บาบิโลนออกจากดินแดนในชั่วพริบตาดุจสิงโตออกมาจากพงไพรแห่งจอร์แดนสู่ทุ่งหญ้าอันอุดมสมบูรณ์ใครคือผู้ที่เราเลือกสรรแต่งตั้งเพื่อการนี้?ผู้ใดเสมอเหมือนเราและใครจะท้าทายเราได้?คนเลี้ยงแกะหน้าไหนจะยืนต้านทานเราได้?”