18. ฉะนั้นพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า“เราจะลงโทษกษัตริย์บาบิโลนและดินแดนของเขาเหมือนที่เราได้ลงโทษกษัตริย์อัสซีเรีย
19. ส่วนอิสราเอล เราจะนำพวกเขากลับคืนสู่ทุ่งหญ้าของเขาเองพวกเขาจะกินหญ้าบนภูเขาคารเมลและบาชานพวกเขาจะอิ่มเอมบนภูเขาเอฟราอิมและในกิเลอาด”
20. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า“ในครั้งนั้นจะมีการเสาะหาความผิดของอิสราเอลแต่ไม่พบเลยและจะมีการเสาะหาบาปทั้งหลายของยูดาห์แต่ไม่พบเลยเพราะเราจะอภัยโทษชนหยิบมือที่เหลือซึ่งเราไว้ชีวิต
21. “จงโจมตีดินแดนเมราธาอิมและผู้คนในเปโขดตามล่า ฆ่าทิ้ง และทำลายล้างให้หมด” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น“จงทำทุกสิ่งตามที่เราสั่งไว้
22. มีเสียงโห่ร้องออกศึกในดินแดนเสียงหายนะใหญ่หลวง!
23. ค้อนซึ่งทุบโลกทั้งโลกก็แหลกลาญป่นปี้บาบิโลนถูกทิ้งร้างอย่างสิ้นเชิงในหมู่ประชาชาติ!
24. บาบิโลนเอ๋ย เราวางกับดักเจ้าไว้และเจ้าก็ติดกับก่อนจะรู้ตัวเจ้าถูกจับได้เพราะเจ้าต่อสู้ขัดขืนองค์พระผู้เป็นเจ้า
25. องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงเปิดคลังสรรพาวุธของพระองค์และนำอาวุธแห่งพระพิโรธออกมาเพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดทรงมีพระราชกิจที่จะกระทำในดินแดนของชาวบาบิโลน
26. จงยกกำลังต่อสู้บาบิโลนจากแดนไกลจงทำลายยุ้งฉางของมันเสียจงกองมันไว้เหมือนกองเมล็ดข้าวจงทำลายล้างมันอย่างสิ้นเชิงและอย่าให้มีใครหลงเหลืออยู่
27. จงฆ่าวัวหนุ่มของมันให้หมดต้อนพวกมันไปโรงเชือด!วิบัติแก่พวกเขา! เพราะถึงเวลาของพวกเขาแล้วเวลาที่พวกเขาจะถูกลงโทษ
28. จงฟังเสียงผู้ลี้ภัยและผู้อพยพจากบาบิโลนที่ป่าวร้องในศิโยนว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราได้ทรงแก้แค้นอย่างไรทรงแก้แค้นให้พระวิหารของพระองค์อย่างไร
29. “จงเรียกพลธนูมาต่อสู้กับบาบิโลนบรรดาผู้โก่งคันศรจงมาตั้งค่ายล้อมบาบิโลนไว้อย่าให้มีใครหนีรอดไปได้จงตอบแทนมันให้สาสมจงทำกับมันเหมือนที่มันเคยทำไว้เพราะบาบิโลนได้ลบหลู่พระยาห์เวห์องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
30. ฉะนั้นชายหนุ่มของบาบิโลนจะล้มลงกลางถนนและทหารทุกคนจะถูกทำให้เงียบเสียงในวันนั้น” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
31. “ดูเถิด เราสู้กับเจ้า คนหยิ่งจองหองเอ๋ย” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น“เพราะวันเวลาของเจ้านั้นได้มาถึงแล้วเวลาที่เจ้าจะถูกลงโทษ
32. คนหยิ่งจองหองจะสะดุดล้มลงและจะไม่มีใครช่วยพยุงเขาขึ้นมาเราจะจุดไฟในเมืองต่างๆ ของบาบิโลนไฟนี้จะเผาผลาญทุกคนที่อยู่รอบเมือง”
33. พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า“ชาวอิสราเอลถูกกดขี่ข่มเหงและชาวยูดาห์ก็เช่นกันบรรดาคนที่จับเขาไปเป็นเชลยก็กุมตัวเขาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยให้พวกเขาไป
34. แต่พระผู้ไถ่ของพวกเขานั้นเข้มแข็งพระนามของพระองค์คือ พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์พระองค์จะทรงแก้คดีของเขาอย่างแข็งขันเพื่อจะทรงนำการพักสงบมาสู่ดินแดนของพวกเขาและนำความวุ่นวายมายังชาวบาบิโลน”
35. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า“ให้ดาบฟาดฟันชาวบาบิโลนฟาดฟันผู้คนในบาบิโลนและให้ดาบฟาดฟันขุนนางและปราชญ์ของบาบิโลน!
36. ให้ดาบฟาดฟันผู้เผยพระวจนะเท็จ!พวกเขาจะกลายเป็นคนโง่เขลาให้ดาบฟาดฟันนักรบ!พวกเขาจะเต็มไปด้วยความอกสั่นขวัญแขวน