13. ลูกธนูจากแล่งธนูของพระองค์เสียบทะลุหัวใจของข้าพเจ้า
14. ข้าพเจ้าตกเป็นขี้ปากให้พี่น้องร่วมชาติหัวเราะเยาะเขาร้องเพลงล้อเลียนข้าพเจ้าวันยังค่ำ
15. พระองค์ทรงให้ข้าพเจ้ากินผักรสขมจนอิ่มและทำให้ข้าพเจ้าเข็ดขมด้วยบอระเพ็ด
16. พระองค์ทรงเลาะฟันของข้าพเจ้าด้วยกรวดทรงเหยียบย่ำข้าพเจ้าจมฝุ่นธุลี
17. สันติสุขถูกพรากไปจากใจของข้าพเจ้าข้าพเจ้าลืมไปแล้วว่าความเจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างไร
18. ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ศักดิ์ศรีของข้าพเจ้าสูญสิ้นเสียแล้วและทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าคาดหวังจากองค์พระผู้เป็นเจ้าก็พังทลาย”
19. โปรดระลึกถึงความทุกข์ลำเค็ญและการระหกระเหินของข้าพเจ้าระลึกถึงความขมขื่นและบอระเพ็ดที่ข้าพเจ้าได้รับ
20. ข้าพเจ้าจดจำสิ่งเหล่านี้ได้ดีและจิตใจของข้าพเจ้าก็หดหู่อยู่ภายใน
21. ถึงกระนั้นข้าพเจ้าก็หวนคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ข้าพเจ้าจึงมีความหวัง