1. “เราสำแดงตนเองแก่บรรดาผู้ที่ไม่ได้เรียกหาเราบรรดาผู้ที่ไม่ได้แสวงหาเราก็พบเราชนชาติที่ไม่ได้ร้องเรียกนามของเราเราก็กล่าวกับเขาว่า ‘เราอยู่ที่นี่ เราอยู่ที่นี่’
2. ตลอดวันเราได้ยื่นมือออกให้แก่ชนชาติที่ดื้อด้านซึ่งดำเนินตามวิถีทางอันไม่ดีไม่งามทำตามความคิดจินตนาการของตัวเอง
3. คือชนชาติที่ยั่วยุเราซึ่งๆ หน้าอยู่เสมอซึ่งถวายเครื่องบูชาตามสวนต่างๆและเผาเครื่องหอมบนแท่นบูชาที่ทำด้วยอิฐ
4. เขานั่งตามหลุมฝังศพและเฝ้าอยู่ลับๆ ตลอดคืนเขากินเนื้อหมูและมีอาหารที่ทำจากเนื้อสัตว์ที่เป็นมลทินอยู่ในหม้อของเขา
5. เขาผู้กล่าวว่า ‘หลีกไป อย่าเข้ามาใกล้ข้าเพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า!’คนเช่นนี้เป็นควันระคายจมูกของเราเป็นไฟซึ่งลุกโพลงตลอดวัน
6. “ดูเถิด มีเขียนไว้ตรงหน้าเราเสมอว่าเราจะไม่นิ่งเฉย แต่จะตอบแทนอย่างสาสมเราจะคืนสนองพวกเขาอย่างเต็มขนาด
7. ทั้งบาปของเจ้าและบาปของบรรพบุรุษของเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น“เพราะพวกเขาเผาเครื่องบูชาบนภูเขาทั้งหลายและลบหลู่เราบนเนินเขาทั้งหลายเราจะคืนสนองเขาอย่างเต็มที่เนื่องด้วยความประพฤติดั้งเดิมของเขา”
8. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“เหมือนยังมีน้ำองุ่นเหลืออยู่ในพวงองุ่นและผู้คนพูดกันว่า ‘อย่าเพิ่งทำลายทิ้งมันยังมีดีอยู่บ้าง’เราก็จะทำอย่างนั้นเพื่อผู้รับใช้ของเราเราจะไม่ทำลายพวกเขาเสียหมด
9. เราจะนำลูกหลานจากยาโคบและจากยูดาห์ออกมาผู้ซึ่งจะครอบครองภูเขาต่างๆ ของเราประชากรที่เราเลือกสรรจะได้รับมันเป็นมรดกและผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น