7. เหล้าองุ่นใหม่ก็เหือดแห้ง และเถาองุ่นก็เหี่ยวเฉาบรรดาผู้ให้ความบันเทิงได้แต่โอดครวญ
8. เสียงสนุกสนานร่าเริงของรำมะนาเงียบไปเสียงบันเทิงยุติลงเสียงพิณไพเราะก็เงียบไป
9. ไม่มีการจิบเหล้าเคล้าเสียงเพลงอีกแล้วสุราก็ขมแก่ผู้ดื่ม
10. นครอันล่มจมก็เริศร้างทางเข้าบ้านทุกหลังถูกปิดไม่ให้ใครเข้า
11. ตามท้องถนน ผู้คนร้องหาเหล้าองุ่นความยินดีกลายเป็นความหม่นหมองความรื่นเริงบันเทิงใจถูกกำจัดไปจากโลก
12. นครนั้นตกอยู่ในสภาพปรักหักพังประตูเมืองถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
13. โลกและชนชาติต่างๆจะเป็นเช่นนั้นเหมือนต้นมะกอกที่ถูกฟาดหรือเหมือนเศษเล็กเศษน้อยที่ยังเหลืออยู่หลังเก็บองุ่น
14. คนหยิบมือที่เหลือจะโห่ร้องอย่างชื่นบานและจะประกาศพระบารมีขององค์พระผู้เป็นเจ้าจากแถบตะวันตก
15. ดังนั้นคนทางตะวันออกจงถวายเกียรติแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าจงเทิดทูนพระนามของพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลบนเกาะต่างๆ ในทะเล
16. จากสุดโลกเราได้ยินเพลงขับร้องว่า“พระเกียรติสิริจงมีแด่องค์ทรงธรรม”แต่ข้าพเจ้ากล่าวว่า “ข้าพเจ้าหมดแรง ข้าพเจ้าหมดแรง!วิบัติแก่ข้าพเจ้า!มีคนคิดคดทรยศและก่อการกบฏ!”
17. ชาวโลกเอ๋ยความสยดสยอง หลุมพราง และกับดักคอยท่านอยู่