14. ประตูเปิดปิดไปมาที่บานพับฉันใดคนเกียจคร้านก็พลิกตัวไปมาอยู่บนเตียงฉันนั้น
15. คนเกียจคร้านแช่มือคาอยู่ในชามขี้เกียจเกินกว่าจะหยิบอาหารใส่ปากตนเอง
16. คนเกียจคร้านคิดว่าตัวเองฉลาดกว่าคนเจ็ดคนที่ตอบอย่างมีเหตุมีผล
17. การแส่เข้าไปกลางวงวิวาทที่ไม่ใช่ธุระของตนเปรียบเหมือนคนที่กระชากหูสุนัขจรจัด
18. เหมือนคนบ้าที่กราดยิงลูกศรเพลิงหรือลูกศรอาบยาพิษ
19. คนที่โกหกหลอกลวงเพื่อนบ้านแล้วแก้ตัวว่า “ฉันล้อเล่นน่ะ!” ก็เป็นเช่นนั้น
20. เมื่อไม่มีฟืน ไฟก็ดับฉันใดเมื่อไม่มีการซุบซิบนินทา การทะเลาะวิวาทก็สงบลงฉันนั้น
21. คนชอบทะเลาะก่อเรื่องวิวาทได้ง่ายดายเหมือนถ่านแดงพร้อมลุกเป็นเพลิง และฟืนพร้อมลุกเป็นไฟ
22. ถ้อยคำซุบซิบนินทาเหมือนอาหารโอชะเข้าไปยังส่วนลึกที่สุดของคนเรา
23. ริมฝีปากที่พูดจารื่นหูจากจิตใจชั่วร้ายก็เหมือนขี้แร่เงินเคลือบเครื่องปั้นดินเผา
24. ศัตรูผู้เกลียดชังอำพรางตนเองด้วยริมฝีปากของเขาแต่ใจของเขาเต็มไปด้วยความหลอกลวง
25. ถึงจะพูดจาน่าฟัง ก็อย่าไปไว้ใจเขาเพราะในใจของเขาเต็มไปด้วยความชั่วร้ายที่น่าชิงชัง
26. เขาเสแสร้งปกปิดความเกลียดชังของตนแต่ในที่สุดความชั่วของเขาจะถูกเปิดโปงในที่ประชุม
27. ผู้ใดขุดหลุมพราง ผู้นั้นจะตกลงไปเองผู้ใดกลิ้งหินออกมา มันจะกลิ้งกลับไปทับผู้นั้นเอง