18. ขอทรงเสด็จมาใกล้ และช่วยกู้ข้าพระองค์ด้วยเถิดขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์จากเหล่าศัตรู
19. พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์ถูกดูหมิ่น เย้ยหยัน และอับอายเพียงใดศัตรูทั้งปวงของข้าพระองค์ก็อยู่ต่อหน้าพระองค์
20. การเย้ยหยันทำให้ดวงใจของข้าพระองค์ชอกช้ำร้าวรานกลายเป็นคนสิ้นท่าอนาถาข้าพระองค์เหลียวหาความเห็นอกเห็นใจแต่ไม่พบเลยมองหาคนปลอบใจ แต่ไม่มีแม้สักคน
21. พวกเขาเอาน้ำดีรสขมใส่ในอาหารของ ข้าพระองค์และให้น้ำส้มสายชูเมื่อข้าพระองค์กระหาย
22. ขอให้สำรับที่ตั้งไว้ตรงหน้าพวกเขากลายเป็นบ่วงแร้วขอให้กลายเป็นสิ่งคืนสนองและเป็นกับดัก
23. ขอให้ดวงตาของพวกเขามืดมัวไป พวกเขาจะได้มองไม่เห็นและขอให้หลังของพวกเขาค้อมลงตลอดไป
24. ขอทรงระบายพระพิโรธใส่พวกเขาให้พระพิโรธอันเกรี้ยวกราดตะครุบพวกเขา
25. ขอให้ที่อยู่ของพวกเขาเริศร้างอย่าให้มีผู้ใดอาศัยอยู่ในที่พำนักของพวกเขา
26. เพราะพวกเขาข่มเหงผู้ที่พระองค์ทรงโบยตีและพูดถึงความเจ็บปวดของผู้ที่พระองค์ทรงทำให้บาดเจ็บ
27. ขอทรงกล่าวโทษพวกเขา คดีแล้วคดีเล่าอย่าให้พวกเขามีส่วนในความรอดของพระองค์
28. ขอให้คนเหล่านี้ถูกลบชื่อออกจากหนังสือแห่งชีวิตและอย่าให้มีรายชื่อร่วมกับผู้ชอบธรรม
29. ข้าพระองค์เจ็บปวดและทนทุกข์ข้าแต่พระเจ้า ขอให้ความรอดซึ่งมาจากพระองค์ปกป้องข้าพระองค์ไว้
30. ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระนามของพระเจ้าด้วยบทเพลงและถวายเกียรติแด่พระองค์ ด้วยการขอบพระคุณ
31. สิ่งนี้จะเป็นที่พอพระทัยองค์พระผู้เป็นเจ้ายิ่งกว่าการถวายวัวยิ่งกว่าการถวายวัวผู้ทั้งเขาและกีบ
32. ผู้ตกทุกข์ได้ยากจะเห็นแล้วยินดีบรรดาท่านผู้แสวงหาพระเจ้าจงเบิกบานใจ