7. “ประชากรของเราเอ๋ย จงฟังและเราจะพูดอิสราเอลเอ๋ย เราจะแจ้งข้อหาของเจ้าเราเป็นพระเจ้า พระเจ้าของเจ้า
8. เราไม่ได้ตำหนิเจ้าในเรื่องเครื่องบูชาหรือเครื่องเผาบูชาที่เจ้านำมาถวายเราอย่างสม่ำเสมอ
9. เราไม่ได้ต้องการวัวหนุ่มจากโรงวัวของเจ้าหรือแพะจากคอกของเจ้า
10. เพราะสัตว์ทุกชนิดในป่าเป็นของเรารวมทั้งสัตว์เลี้ยงบนเนินเขานับพัน
11. เรารู้จักนกทุกตัวบนภูเขาทั้งหลายบรรดาสัตว์ในท้องทุ่งเป็นของเรา
12. หากเราหิว เราจะไม่บอกเจ้าเพราะโลกนี้และสิ่งสารพัดในโลกล้วนเป็นของเรา
13. เรากินเนื้อวัวผู้หรือ?เราดื่มเลือดแพะหรือ?
14. จงถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณแด่พระเจ้าทำตามที่ได้ถวายปฏิญาณต่อองค์ผู้สูงสุด
15. และจงร้องทูลเราในยามทุกข์ร้อนเราจะช่วยกู้เจ้าและเจ้าจะให้เกียรติเรา”
16. ส่วนคนชั่ว พระเจ้าตรัสกับเขาว่า“เจ้าถือสิทธิ์อะไรท่องบทบัญญัติของเราหรืออ้างพันธสัญญาของเรา?
17. ในเมื่อเจ้าเกลียดคำสอนของเราและเหวี่ยงถ้อยคำของเราทิ้ง
18. เจ้าเห็นขโมยก็สมรู้ร่วมคิดกับเขาเจ้าคบหากับคนล่วงประเวณี
19. เจ้าใช้ปากทำชั่วตวัดลิ้นเพื่อล่อลวง
20. เจ้าพร่ำพูดให้ร้ายพี่น้องนินทาว่าร้ายกระทั่งพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน
21. เจ้าทำสิ่งเหล่านี้ เราก็นิ่งอยู่เจ้าเลยพลอยคิดว่าเราก็เป็นเหมือนเจ้าแต่เราจะกำราบเจ้าและกล่าวโทษเจ้าซึ่งๆ หน้า
22. “เจ้าผู้ลืมพระเจ้า จงพิจารณาเรื่องนี้มิฉะนั้นเราจะฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆ โดยไม่มีใครช่วยได้
23. ผู้ที่ถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณก็ให้เกียรติเราและผู้ที่เตรียมทางของตนไว้ดีเราก็จะสำแดงความรอดของพระเจ้าแก่เขา”