8. จงระงับโทสะ เลิกโมโหโกรธาเสียอย่าเดือดเนื้อร้อนใจ ซึ่งมีแต่จะนำไปสู่ความเลวร้าย
9. เพราะคนชั่วร้ายจะถูกกำจัดแต่บรรดาผู้ที่หวังในองค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้แผ่นดินนั้นเป็นมรดก
10. เพียงชั่วประเดี๋ยว คนชั่วก็จะสูญสิ้นไปแม้ท่านจะมองหาเขาแต่จะไม่พบ
11. ส่วนคนที่ถ่อมสุภาพจะได้รับแผ่นดินนั้นเป็นมรดกและชื่นชมกับสันติสุขอันยิ่งใหญ่
12. คนชั่ววางแผนปองร้ายผู้ชอบธรรมและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่พวกเขา
13. แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหัวเราะเยาะคนชั่วเพราะพระองค์ทรงทราบว่าวันเวลาของเขาใกล้จะมาถึงแล้ว
14. คนชั่วชักดาบและโก่งคันธนูเพื่อโค่นล้มคนยากไร้และขัดสนเพื่อเข่นฆ่าคนที่ดำเนินในทางเที่ยงธรรม
15. แต่ดาบของเขาเองจะเสียบทะลุหัวใจของเขาเองและธนูของเขาจะถูกหักทำลาย
16. สิ่งเล็กน้อยที่คนชอบธรรมมีอยู่ก็ดีกว่าความมั่งคั่งของคนชั่วร้าย
17. เพราะอำนาจของคนชั่วจะถูกขจัดไปแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเชิดชูผู้ชอบธรรม
18. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทราบวันเวลาของคนไร้ตำหนิมรดกของพวกเขาจะยั่งยืนนิรันดร์
19. ในยามเกิดภัยพิบัติ พวกเขาจะไม่อับเฉาในยามกันดารอาหาร พวกเขาก็จะเริงร่าในความอุดมสมบูรณ์
20. ส่วนคนชั่วจะพินาศแม้ว่าศัตรูขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะเป็นเหมือนดอกไม้ในทุ่งหญ้าพวกเขาก็จะสูญสิ้นไปเหมือนควัน
21. คนชั่วขอยืมแล้วไม่ใช้คืนส่วนคนชอบธรรมให้ด้วยใจกว้างขวาง
22. บรรดาผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพรจะได้แผ่นดินนั้นเป็นมรดกแต่บรรดาผู้ที่พระองค์ทรงสาปแช่งจะต้องถูกตัดออก