14. ข้าพระองค์ทุกข์โศกราวกับว่าพวกเขาเป็นเพื่อนหรือพี่น้องของข้าพระองค์ข้าพระองค์ก้มศีรษะลงด้วยความโศกเศร้าราวกับว่าร้องไห้ให้กับมารดาของข้าพระองค์
15. แต่เมื่อข้าพระองค์สะดุด พวกเขากลับพากันดีใจรวมหัวกันเล่นงานโดยที่ข้าพระองค์ไม่รู้ตัวรุมนินทาว่าร้ายข้าพระองค์ไม่หยุดหย่อน
16. พวกเขาเยาะเย้ยถากถางอย่างคนอธรรมพวกเขากัดฟันใส่ข้าพระองค์
17. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์จะทรงนิ่งดูอยู่นานเท่าใดหนอ?ขอทรงช่วยกู้ชีวิตของข้าพระองค์ให้พ้นจากความร้ายกาจของเขาช่วยกู้ชีวิตอันมีค่าของข้าพระองค์จากสิงโตเหล่านี้
18. ข้าพระองค์จะขอบพระคุณพระองค์ในที่ชุมนุมใหญ่ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ท่ามกลางมหาชน