พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

ปัญญาจารย์ 4:5-16 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

5. คนโง่งอมืองอเท้าและทำลายตัวเอง

6. มีทรัพย์เพียงกำมือเดียวแต่มีความสงบสุขก็ดีกว่ามีเต็มสองมือแต่ต้องตรากตรำและวิ่งไล่ตามลม

7. ข้าพเจ้ายังเห็นความอนิจจังบางอย่างภายใต้ดวงอาทิตย์

8. คนหนึ่งที่อยู่ตามลำพังไม่มีลูก ไม่มีพี่น้องเขาตรากตรำไม่จบสิ้นถึงอย่างนั้นตาของเขาก็ไม่พึงพอใจกับทรัพย์สมบัติที่ตนมีเขาถามตนเองว่า “ฉันจะตรากตรำไปเพื่อใครและฉันจะทำตัวอดอยากปากแห้งไปทำไม?”นี่ก็อนิจจังเป็นเรื่องน่าสังเวช!

9. สองคนช่วยกันทำดีกว่าทำคนเดียวเพราะจะได้ผลงานที่ดีกว่า

10. หากคนหนึ่งล้มลงเพื่อนของเขาก็สามารถพยุงเขาขึ้นแต่น่าสงสารคนที่อยู่คนเดียวเพราะเมื่อเขาล้มลงก็ไม่มีใครพยุงเขาขึ้น!

11. นอกจากนี้หากสองคนนอนด้วยกัน ก็ได้ไออุ่นจากกันและกันแต่คนที่นอนอยู่คนเดียวจะอุ่นได้อย่างไร?

12. ตัวคนเดียวอาจถูกปราบลงสองคนปกป้องกันได้เชือกสามเกลียวย่อมไม่ขาดง่ายๆ

13. เป็นคนหนุ่มยากจนแต่เฉลียวฉลาดดีกว่าเป็นกษัตริย์ชราผู้โง่เขลาที่ไม่รับฟังคำตักเตือน

14. หนุ่มคนนั้นอาจไต่เต้ามาจากการเป็นคนคุกสู่การเป็นพระราชาหรือเขาอาจจะเกิดมาในหมู่ยาจกที่อยู่ในราชอาณาจักรของเขาเอง

15. ข้าพเจ้าเห็นบรรดาผู้ที่มีชีวิตและดำเนินอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์ติดตามชายหนุ่มคนนั้นผู้สืบทอดราชบัลลังก์ของกษัตริย์

16. ใครต่อใครมาเข้าเฝ้าเขาไม่จบสิ้น แต่แล้วคนรุ่นต่อไปก็ขึ้นมาและไม่ยอมรับเขา นี่ก็อนิจจังเช่นกัน เหมือนวิ่งไล่ตามลม

อ่านบทที่สมบูรณ์ ปัญญาจารย์ 4