1. ซาอูลมีอายุได้สามสิบปีเมื่อขึ้นเป็นกษัตริย์ และพระองค์ทรงปกครองอิสราเอลอยู่สี่สิบสองปี
2. ซาอูลเลือกอิสราเอลสามพันคน ให้สองพันคนอยู่กับพระองค์ที่มิคมาชและในแดนเทือกเขาแห่งเบธเอล ส่วนอีกหนึ่งพันคนอยู่กับโยนาธานที่เมืองกิเบอาห์ในเขตเบนยามิน คนอื่นที่เหลือให้กลับบ้านไป
3. โยนาธานบุกโจมตีกองทหารรักษาการณ์ของฟีลิสเตียที่เมืองเกบา ชาวฟีลิสเตียได้ข่าวเรื่องนี้ แล้วซาอูลจึงสั่งให้เป่าแตรทั่วแดนและประกาศว่า “ชาวฮีบรูจงฟัง!”
4. ดังนั้นอิสราเอลทั้งปวงจึงได้ข่าวว่า “ซาอูลโจมตีกองทหารรักษาการณ์ของฟีลิสเตีย บัดนี้ชาวฟีลิสเตียเกลียดชังชาวอิสราเอลยิ่งนัก” ฉะนั้นเหล่าประชากรจึงรวมตัวกันมาสมทบกับซาอูลที่กิลกาล
5. ชาวฟีลิสเตียรวมตัวกันมาสู้กับอิสราเอล มีรถม้าศึกสามพันคัน พลรถรบหกพันคน และมีทหารมากมายดุจเม็ดทรายที่ชายทะเล พวกเขายกมาตั้งค่ายอยู่ที่มิคมาชทางตะวันออกของเบธอาเวน
6. เมื่อชาวอิสราเอลเห็นว่าสถานการณ์คับขันและกองทัพของตนถูกตีอย่างหนักก็ซ่อนตัวตามถ้ำ ตามสุมทุมพุ่มไม้ ตามซอกหิน และในหลุมในบ่อ
7. บางคนก็ข้ามแม่น้ำจอร์แดนหนีไปยังดินแดนของกาดและกิเลอาดฝ่ายซาอูลยังคงอยู่ที่กิลกาล กองทหารทั้งหมดที่อยู่ด้วยพากันขวัญหนีดีฝ่อ
8. ซาอูลรออยู่เจ็ดวันตามที่ซามูเอลกำหนดไว้ แต่เมื่อซามูเอลยังไม่มาที่กิลกาลและคนของซาอูลเริ่มแตกทัพ
9. ซาอูลจึงสั่งว่า “จงนำเครื่องเผาบูชาและเครื่องสันติบูชามา” แล้วซาอูลก็ถวายเครื่องเผาบูชา
10. ทันทีที่ถวายเสร็จ ซามูเอลก็มาถึง ซาอูลจึงออกไปต้อนรับ
11. ซามูเอลถามว่า “ท่านทำอะไรลงไป?”ซาอูลตอบว่า “ข้าพเจ้าเห็นไพร่พลกระจัดกระจายไป และท่านไม่ได้มาตามเวลาที่กำหนดไว้ ฝ่ายชาวฟีลิสเตียก็มาชุมนุมกันอยู่ที่มิคมาช
12. ข้าพเจ้าคิดว่า ‘ชาวฟีลิสเตียจะลงมาถล่มเราที่กิลกาลแล้ว เราเองก็ยังไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากองค์พระผู้เป็นเจ้าเลย’ ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงจำต้องถวายเครื่องเผาบูชา”
13. ซามูเอลตำหนิว่า “ท่านทำตัวโง่เขลา ท่านไม่ได้ปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน หากท่านได้ปฏิบัติตาม พระองค์คงจะสถาปนาอาณาจักรของท่านเหนืออิสราเอลตลอดไป
14. แต่บัดนี้อาณาจักรของท่านจะไม่ยืนยง องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงเลือกคนที่พระองค์ทรงชอบพระทัยยิ่งนัก และทรงแต่งตั้งเขาให้เป็นผู้นำประชากรของพระองค์ เนื่องจากท่านไม่ได้ปฏิบัติตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้า”
15. แล้วซามูเอลจึงไปจากกิลกาลสู่กิเบอาห์ในเขตเบนยามิน เมื่อซาอูลนับจำนวนพลที่ยังอยู่พบว่ามีเหลือเพียงหกร้อยคน
16. ซาอูลกับโยนาธานราชโอรสและทหารที่อยู่ด้วยพักที่เมืองกิเบอาห์ในเขตเบนยามิน ส่วนชาวฟีลิสเตียตั้งค่ายอยู่ที่มิคมาช
17. มีโจรสามกลุ่มจากค่ายฟีลิสเตีย กองหนึ่งไปยังโอฟราห์ในแดนชูอัล
18. อีกกองหนึ่งไปยังเบธโฮโรน ส่วนกองที่สามเคลื่อนไปยังชายแดนเหนือหุบเขาเศโบอิมตรงข้ามถิ่นกันดาร
19. ครั้งนั้นทั่วแดนอิสราเอลไม่มีช่างตีเหล็กเลย เพราะชาวฟีลิสเตียกล่าวว่า “เกรงว่าชาวฮีบรูจะตีดาบหรือหอกใช้!”
20. ฉะนั้นเมื่อชาวอิสราเอลจะลับผาล คราด ขวาน หรือเคียว ก็ต้องไปหาชาวฟีลิสเตีย
21. อัตราค่าจ้างคือเงินหนักสองในสามเชเขลเป็นค่าลับผาลและจอบ เงินหนักหนึ่งในสามเชเขลเป็นค่าลับคราด ขวาน และประตัก
22. ฉะนั้นในวันสงคราม ทหารที่อยู่กับซาอูลและโยนาธานไม่มีหอกหรือดาบสักคนเดียว เว้นแต่ซาอูลและโยนาธานเท่านั้นที่มี
23. ขณะเดียวกันนั้นช่องเขาที่มิคมาชมีกองทหารของฟีลิสเตียรักษาการณ์อยู่