15. ข้าพระองค์จึงเลือกที่จะถูกรัดคอตายดีกว่าจะเหลือแต่กระดูกอย่างนี้
16. ข้าพระองค์เบื่อชีวิต ข้าพระองค์จะไม่อยู่ค้ำฟ้าปล่อยข้าพระองค์ตามลำพังเถิด เพราะวันเวลาของข้าพระองค์เป็นแต่เพียงลมหายใจ
17. มนุษย์เป็นผู้ใดเล่า พระองค์จึงทรงถือว่าเขาสำคัญนักและเป็นผู้พระองค์ใส่พระทัย
18. ทรงเยี่ยมเขาทุกเช้าทรงทดสอบเขาทุกขณะ?
19. พระองค์จะไม่ละพระเนตรจากข้าพระองค์สักครู่หรือปล่อยข้าพระองค์ตามลำพัง เพื่อข้าพระองค์จะกลืนน้ำลายได้บ้างเชียวหรือ?
20. ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงเฝ้าดูมนุษย์ ถ้าข้าพระองค์ทำบาป ข้าพระองค์ทำอะไรแก่พระองค์เล่า?ทำไมพระองค์จึงทรงทำให้ข้าพระองค์เป็นเป้าหมายของพระองค์?ทำไมข้าพระองค์จึงเป็นภาระแก่พระองค์?
21. ทำไมพระองค์ไม่ทรงอภัยการละเมิดของข้าพระองค์และนำเอาความผิดของข้าพระองค์ไปเสีย?เพราะบัดนี้ข้าพระองค์จะนอนลงในผงคลีดินพระองค์จะทรงเสาะหาข้าพระองค์ แต่ข้าพระองค์ก็ไม่อยู่เสียแล้ว”