6. พระองค์ไม่ทรงสงวนชีวิตคนอธรรมแต่ประทานความยุติธรรมแก่ผู้ทุกข์ยาก
7. พระองค์มิได้ละพระเนตรจากคนชอบธรรมแต่กับบรรดาพระราชาบนพระบัลลังก์พระองค์ทรงตั้งเขาไว้เป็นนิตย์ และเขาได้รับการยกย่อง
8. และถ้าเขาถูกล่ามโซ่ตรวนและติดอยู่ในบ่วงแห่งความทุกข์ใจ
9. พระองค์ก็ทรงสำแดงกิจการของเขาทั้งหลายแก่เขาและสำแดงการละเมิดของเขาว่าเขาได้ประพฤติตัวด้วยความยโส
10. พระองค์ทรงเบิกหูของเขาให้ฟังคำเตือนสอนและทรงบัญชาให้เขาหันจากความชั่วของเขา
11. ถ้าเขาเชื่อฟังและปรนนิบัติพระองค์เขาจะอยู่ครบอายุของเขาด้วยความเจริญรุ่งเรืองและอยู่ครบปีของเขาด้วยความสุขใจ
12. แต่ถ้าเขาไม่เชื่อฟัง ก็จะพินาศด้วยดาบและตายโดยปราศจากความรู้
13. “คนที่ใจไม่นับถือพระเจ้าก็เก็บความโกรธไว้เมื่อพระองค์ทรงมัดเขา เขาก็ไม่ร้องให้ช่วย
14. เขาตายเมื่อยังหนุ่มและชีวิตของเขาสิ้นสุดลงท่ามกลางพวกเทวทาส
15. พระองค์ทรงช่วยกู้ผู้ทุกข์ยากไว้ด้วยความทุกข์ยากของเขาและทรงให้ความลำเค็ญเบิกหูของเขา
16. เออ พระองค์ทรงชวนท่านให้ออกมาจากความทุกข์ใจมายังที่กว้างไร้ขอบเขตจำกัดและสิ่งที่วางบนโต๊ะของท่านก็มีแต่อาหารชั้นเลิศ
17. “แต่ท่านถูกพิพากษาอย่างที่สมกับคนอธรรมการพิพากษาและความยุติธรรมจับท่านได้
18. จงระวังเถิด เกรงว่าพระพิโรธจะล่อชวนท่านให้เย้ยหยันและอย่าให้สินบนก้อนโตทำให้ท่านหลงไป