1. “ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเอาดาบคมเล่มหนึ่งมา และใช้โกนศีรษะและเคราของเจ้าอย่างมีดโกนของช่างตัดผม แล้วเอาตาชั่งน้ำหนักมาแบ่งเส้นผมเหล่านั้น
2. เจ้าจงเอาหนึ่งส่วนสามไปเผาไฟที่กลางเมืองในวันที่การล้อมครบถ้วน และเอาอีกหนึ่งส่วนสามมาฟันด้วยดาบไปรอบๆ เมือง อีกหนึ่งส่วนสามนั้นจงปล่อยให้ปลิวกระจายไปตามลม แล้วเราจะชักดาบไล่ตามไป
3. แล้วจงเอาเส้นผมพวกนั้นหน่อยหนึ่งมาห่อไว้ในเสื้อคลุมของเจ้า
4. และเจ้าจงเอาเส้นผมพวกนั้นมาอีกหน่อยหนึ่ง แล้วโยนเข้าไปในไฟ เจ้าจงเผาเสียด้วยไฟนั้น จะมีไฟจากที่นั่นเข้าไปในพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด”
5. พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “นี่คือเยรูซาเล็ม เราตั้งเธอไว้ท่ามกลางประชาชาติทั้งหลาย และมีหลายประเทศอยู่ล้อมรอบ
6. แต่เยรูซาเล็มได้กบฏต่อกฎหมายของเราอย่างชั่วร้ายยิ่งกว่าประชาชาติใดๆ และกบฏต่อกฎเกณฑ์ของเรายิ่งกว่าประเทศที่อยู่ล้อมรอบ คือพวกเขาปฏิเสธกฎหมายของเรา และไม่ดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา
7. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าเจ้าไม่อยู่กับร่องกับรอยยิ่งกว่าประชาชาติที่อยู่รอบๆ เจ้า และพวกเจ้าไม่ได้ดำเนินตามกฎเกณฑ์ หรือทำตามกฎหมายของเรา และไม่ได้ทำตามแม้แต่กฎหมายของบรรดาประชาชาติที่อยู่รอบเจ้า
8. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เรานี่แหละจะเป็นปฏิปักษ์กับเจ้า เราจะทำการพิพากษาท่ามกลางเจ้าต่อหน้าประชาชาติทั้งหลาย
9. และเพราะสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งสิ้นของเจ้า เราจะทำกับเจ้าอย่างที่เราไม่เคยทำมาก่อน และเราจะไม่ทำเช่นนั้นอีก
10. เพราะฉะนั้น บิดาจะกินบุตรของตนท่ามกลางเจ้าทั้งหลาย และบุตรจะกินบิดาของเขา และเราจะทำการพิพากษาเจ้า ใครที่เหลืออยู่ในพวกเจ้า เราจะให้กระจัดกระจายไปตามลมในทุกทิศทาง
11. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เพราะเจ้าได้ทำให้สถานบริสุทธิ์ของเราเป็นมลทินไปด้วยสิ่งน่าขยะแขยงทั้งหมดของเจ้า ทั้งด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียนทั้งหมดของเจ้า เพราะฉะนั้น เราจะลดทอนเจ้าลง ตาของเราจะไม่ปรานี และเราจะไม่กรุณาด้วย
12. หนึ่งส่วนสามของพวกเจ้าจะล้มตายเพราะโรคระบาด หรือถูกผลาญด้วยความอดอยากท่ามกลางพวกเจ้า อีกหนึ่งส่วนสามจะล้มตายด้วยดาบอยู่รอบๆ เจ้า และอีกหนึ่งส่วนสามนั้น เราจะให้กระจัดกระจายไปตามลมในทุกทิศทาง และเราจะชักดาบออกไล่ตามเขาทั้งหลายไป
13. “เช่นนี้แหละ ความกริ้วของเราจึงระบายออกได้หมด และความโกรธของเราต่อพวกเขาจึงจะสงบ เราจึงจะหายจากความเคืองใจ แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์ผู้กล่าวด้วยความหวงแหน เมื่อความโกรธของเราต่อพวกเขาถูกระบายออกหมด
14. ยิ่งกว่านั้น เราจะปล่อยให้เจ้าร้างเปล่า และถูกประณามท่ามกลางประชาชาติทั้งหลายที่อยู่ล้อมรอบเจ้าและในสายตาของทุกคนที่ผ่านไป
15. แล้วเจ้าจะเป็นที่คนเขาประณามและเย้ยหยัน ทั้งเป็นคำเตือนและเป็นที่เกลียดกลัวของประชาชาติที่อยู่ล้อมรอบเจ้า เมื่อเรานำการพิพากษามาสู่เจ้าด้วยความกริ้ว ด้วยความโกรธ และด้วยการตีสอนอันเกรี้ยวกราดของเรา เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาเช่นนี้แล้ว
16. เมื่อเรายิงลูกธนูแห่งความอดอยากร้ายแรง คือลูกธนูแห่งการทำลายไปท่ามกลางเจ้า ซึ่งเราจะยิงไปทำลายเจ้าทั้งหลาย แล้วเราจะเพิ่มความอดอยากแก่เจ้า และเราจะทำลายอาหารหลักของพวกเจ้าเสีย
17. เราจะส่งความอดอยากและสัตว์ป่ามายังเจ้าทั้งหลาย และพวกมันจะเอาลูกหลานของเจ้าไปเสีย โรคระบาดและการหลั่งเลือดจะผ่านตัวเจ้า และเราจะนำดาบมาเหนือเจ้า เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาเช่นนี้แล้ว”