1. แล้วพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงยืนขึ้น เราจะพูดกับเจ้า”
2. ในขณะที่พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้านั้น พระวิญญาณทรงเข้ามาในข้าพเจ้าและทรงตั้งข้าพเจ้าให้ยืนขึ้น ข้าพเจ้าได้ยินพระองค์ผู้ตรัสกับข้าพเจ้า
3. และพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย เราส่งเจ้าไปยังคนอิสราเอล ไปยังประชาชาติที่มักกบฏ ผู้ซึ่งได้กบฏต่อเรา ทั้งตัวเขาและบรรพบุรุษของเขาได้ละเมิดต่อเราจนถึงทุกวันนี้
4. เผ่าพันธุ์ที่ดื้อด้านและใจกระด้าง เราใช้เจ้าไปหาเขาทั้งหลาย และเจ้าจงพูดกับพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้’
5. พวกเขาจะฟังหรือปฏิเสธก็ตาม (เพราะว่าเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่มักกบฏ) พวกเขาจะได้รู้ว่ามีผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งท่ามกลางพวกเขาแล้ว
6. ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย อย่ากลัวพวกเขาหรือคำพูดของเขา ถึงแม้ว่าต้นหนามและหนามพุงดอจะอยู่กับเจ้า และเจ้าอาศัยอยู่ท่ามกลางแมงป่อง ก็อย่ากลัวคำพูดของพวกเขา และอย่าท้อถอยเพราะสีหน้าของพวกเขา เพราะว่าเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่มักกบฏ
7. แต่เจ้าจงกล่าวถ้อยคำของเราให้พวกเขาฟัง แม้พวกเขาจะฟังหรือปฏิเสธก็ตามเถอะ เพราะเขาเป็นพงศ์พันธุ์ที่มักกบฏ
8. “ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงฟังสิ่งที่เรากล่าวกับเจ้า อย่าเป็นคนมักกบฏเหมือนพงศ์พันธุ์ที่มักกบฏนั้น จงอ้าปากของเจ้าและกินสิ่งที่เราให้เจ้า”
9. เมื่อข้าพเจ้ามองดู นี่แน่ะ พระหัตถ์ข้างหนึ่งเหยียดออกมายังข้าพเจ้า และดูสิ ในพระหัตถ์นั้นมีหนังสืออยู่ม้วนหนึ่ง
10. แล้วพระองค์ทรงคลี่หนังสือนั้นออกต่อหน้าข้าพเจ้า มีตัวหนังสือเขียนอยู่ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง มีบทคร่ำครวญ คำไว้ทุกข์ และคำวิบัติเขียนอยู่บนนั้น