1. เชฟาทิยาห์บุตรมัทธาน เกดาลิยาห์บุตรปาชเฮอร์ และยูคาลบุตรเชเลมิยาห์ และปาชเฮอร์บุตรมัลคียาห์ได้ยินถ้อยคำของเยเรมีย์ที่กล่าวแก่ประชาชนว่า
2. “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ‘คนที่ยังคงอยู่ในกรุงจะต้องตายด้วยดาบ ด้วยการกันดารอาหาร และด้วยภัยพิบัติ แต่คนที่ออกไปหาคนเคลเดียจะมีชีวิตอยู่ เขาจะมีชีวิตเป็นบำเหน็จแห่งการสงคราม และยังมีชีวิตอยู่’
3. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ‘กรุงนี้จะถูกมอบไว้ในมือของกองทัพของกษัตริย์แห่งบาบิโลนและท่านจะยึดไว้’ ”
4. และบรรดาเจ้านายจึงทูลกษัตริย์ว่า “ขอทรงประหารชายคนนี้เสีย เพราะเขาทำให้มือของทหารซึ่งเหลืออยู่ในเมืองนี้อ่อนลง ทั้งมือของประชาชนทั้งหมดด้วย โดยพูดถ้อยคำเช่นนี้แก่พวกเขา เพราะว่าชายคนนี้ไม่ได้แสวงหาสวัสดิภาพแก่ชนชาตินี้ แต่หาความหายนะ”
5. กษัตริย์เศเดคียาห์ตรัสว่า “นี่แน่ะ ชายคนนี้อยู่ในมือของพวกท่านแล้ว เพราะกษัตริย์ไม่สามารถขัดอะไรพวกท่านได้”
6. เขาจึงจับเยเรมีย์หย่อนลงไปในที่ขังน้ำของมัลคียาห์โอรสของกษัตริย์ ซึ่งอยู่ในบริเวณทหารรักษาพระองค์ เขาเอาเชือกหย่อนเยเรมีย์ลงไป ในที่ขังน้ำนั้นไม่มีน้ำ มีแต่โคลน และเยเรมีย์ก็จมลงไปในโคลน
7. เมื่อเอเบดเมเลคคนคูช ข้าราชสำนักในพระราชวังได้ยินว่าเขาหย่อนเยเรมีย์ลงไปในที่ขังน้ำนั้น (ส่วนกษัตริย์ประทับอยู่ที่ประตูเบนยามิน)
8. เอเบดเมเลคก็ออกไปจากพระราชวังและทูลกษัตริย์ว่า
9. “ข้าแต่กษัตริย์เจ้านายของข้าพระบาท คนเหล่านี้ได้ทำการชั่วร้ายทุกอย่างต่อเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะ โดยทิ้งท่านลงไปในที่ขังน้ำ ท่านคงหิวตายที่นั่น เพราะในกรุงนี้ไม่มีขนมปังเหลืออยู่เลย”
10. แล้วกษัตริย์มีรับสั่งแก่เอเบดเมเลคคนคูชว่า “จงเอาคนไปจากที่นี่กับเจ้า 30 คน แล้วฉุดเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะออกมาจากที่ขังน้ำก่อนเขาตาย”