2. “เจ้าจงนำหนังสือม้วนม้วนหนึ่งมา และเขียนถ้อยคำนี้ทั้งสิ้นลงไว้ เป็นคำที่เราได้พูดกับเจ้าเกี่ยวกับอิสราเอล ยูดาห์และบรรดาประชาชาติทั้งสิ้น ตั้งแต่วันที่เราได้พูดกับเจ้า ตั้งแต่รัชกาลโยสิยาห์จนถึงวันนี้
3. บางทีคนยูดาห์จะได้ยินถึงการร้ายทั้งสิ้นซึ่งเราคิดจะทำต่อพวกเขา เผื่อว่าทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วร้ายของตน แล้วเราจะได้อภัยโทษความผิดบาปและบาปของเขา”
4. แล้วเยเรมีย์จึงเรียกบารุคบุตรเนริยาห์มาเพื่อให้บารุคเขียนพระวจนะซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสกับเยเรมีย์ตามคำบอกของท่านลงในหนังสือม้วน
5. และเยเรมีย์สั่งบารุคว่า “ข้าพเจ้าถูกกักตัว ข้าพเจ้าไม่สามารถเข้าไปในพระนิเวศของพระยาห์เวห์
6. ฉะนั้นเจ้าต้องเข้าไป และในวันถืออดอาหาร เจ้าจงอ่านพระวจนะของพระยาห์เวห์จากหนังสือม้วน ซึ่งเจ้าเขียนตามคำบอกของข้าพเจ้าให้ประชาชนทั้งสิ้นในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ได้ยิน เจ้าจงอ่านให้คนทั้งปวงแห่งยูดาห์ ผู้ออกมาจากเมืองต่างๆ ของเขาได้ยินด้วย
7. บางทีคำทูลวิงวอนของเขาจะมาถึงพระยาห์เวห์ และทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วของตน เพราะความกริ้วและพระพิโรธ ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงประกาศเป็นโทษเหนือชนชาตินี้นั้นใหญ่หลวงนัก”