18. “เราได้ยินเอฟราอิมคร่ำครวญว่า‘พระองค์ทรงตีสอนข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็ถูกตีสอนอย่างลูกโคที่ยังไม่เชื่องขอทรงนำข้าพระองค์กลับ เพื่อข้าพระองค์จะได้กลับสู่สภาพเดิมเพราะพระองค์ทรงเป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพระองค์
19. เพราะหลังจากที่ข้าพระองค์หันกลับ ข้าพระองค์ก็กลับใจและหลังจากที่ข้าพระองค์รับคำสั่งสอนแล้วข้าพระองค์ก็ตีขาตัวเองด้วยความเสียใจอย่างยิ่งข้าพระองค์อับอาย และขายหน้าเพราะข้าพระองค์ต้องทนรับความเสื่อมเสีย ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อยังหนุ่มอยู่นั้น’
20. เอฟราอิมเป็นบุตรชายที่รักของเราเป็นลูกที่เราชื่นชมไม่ใช่หรือ?เพราะเราจะพูดกล่าวโทษเขาตราบใดเราก็ยังระลึกถึงเขาอยู่ตราบนั้นเพราะฉะนั้น จิตใจของเราจึงถวิลหาเขาเราจะมีความเมตตาต่อเขาแน่”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
21. “จงปักป้ายชี้ทางไว้สำหรับตนจงทำป้ายนำทางไว้สำหรับตัวจงพิจารณาให้ดีถึงทางหลวงคือทางซึ่งเจ้าดำเนินไปนั้นอิสราเอลพรหมจารีเอ๋ย จงกลับเถิดจงกลับมายังเมืองเหล่านี้ของเจ้า
22. ลูกสาว ผู้กลับสัตย์เอ๋ยเจ้าจะเถลไถลอยู่อีกนานสักเท่าใด?เพราะพระยาห์เวห์ทรงสร้างสิ่งใหม่บนพิภพ คือผู้หญิงล้อมผู้ชาย”
23. พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้ว่า “เมื่อเราให้เขากลับสู่สภาพเดิม เขาจะใช้ถ้อยคำต่อไปนี้ในแผ่นดินของยูดาห์ และในเมืองทั้งหลายอีกครั้งหนึ่ง คือ‘โอ ที่อยู่แห่งความชอบธรรมเอ๋ย ภูเขาบริสุทธิ์เอ๋ยขอพระยาห์เวห์ทรงอวยพรเจ้า’
24. ยูดาห์และเมืองทั้งสิ้นนั้น ทั้งบรรดาชาวนา บรรดาผู้ที่ท่องเที่ยวไปมาพร้อมกับฝูงแกะของเขา จะอาศัยอยู่ด้วยกันที่นั่น
25. เพราะเราจะให้จิตใจที่อ่อนแรงนั้นอิ่ม และทุกจิตใจที่อ่อนระอาเราจะให้อิ่มบริบูรณ์”
26. เมื่อนั้น ข้าพเจ้าตื่นขึ้นและมองดู และการนอนหลับของข้าพเจ้าก็เป็นที่ชื่นใจข้าพเจ้า
27. พระยาห์เวห์ตรัสว่า “นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะหว่านเมล็ดพันธุ์ทั้งของคนและของสัตว์ในเชื้อสายของอิสราเอลและเชื้อสายของยูดาห์
28. และเมื่อเราเฝ้าดูเขาเพื่อจะถอนออก พังลง คว่ำเสีย ทำลาย และนำเหตุร้ายมาอย่างไร เราจะเฝ้าดูเขาเพื่อจะสร้างขึ้นและปลูกฝังอย่างนั้น” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
29. “ในสมัยนั้น เขาจะไม่กล่าวต่อไปอีกว่า‘พ่อกินองุ่นเปรี้ยวแล้วลูกก็เข็ดฟัน’