1. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ในครั้งนั้น เราจะเป็นพระเจ้าของทุกตระกูลแห่งอิสราเอลและเขาทั้งหลายจะเป็นประชากรของเรา”
2. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“ชนชาติที่รอดตายจากดาบได้รับความโปรดปรานในถิ่นทุรกันดารเมื่ออิสราเอลแสวงหาการหยุดพัก
3. พระยาห์เวห์ทรงปรากฏแก่เขาจากที่ไกล ตรัสว่าเราได้รักเจ้าด้วยความรักนิรันดร์เพราะฉะนั้น เราจึงนำเจ้ามาด้วยความรักมั่นคง
4. เราจะสร้างเจ้าอีก และเจ้าจะถูกสร้างใหม่โอ อิสราเอลพรหมจารีเจ้าจะหยิบรำมะนาขึ้นมาอีกและจะออกไปเต้นรำกับผู้ที่สนุกสนานกัน
5. เจ้าจะปลูกสวนองุ่นบนภูเขาสะมาเรียอีกผู้ปลูกก็จะปลูกและใช้ผลนั้น
6. เพราะว่าจะมีวันเมื่อคนเฝ้ายามจะร้องเรียกอยู่ในเขตแดนเทือกเขาเอฟราอิมว่า‘จงลุกขึ้น ให้เราไปยังศิโยนเถิดไปเฝ้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา’ ”
7. เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“จงร้องเพลงด้วยความยินดีเพื่อยาโคบและเปล่งเสียงโห่ร้องท่ามกลางประมุขของบรรดาประชาชาติจงป่าวร้องสรรเสริญ และกล่าวว่า‘ขอพระยาห์เวห์ทรงช่วยประชากรของพระองค์ให้รอดเถิดคือคนที่เหลืออยู่ของอิสราเอล’
8. นี่แน่ะ เราจะนำพวกเขามาจากแดนเหนือและรวบรวมเขาจากส่วนที่ไกลที่สุดของพิภพมีคนตาบอด คนขาเขยกอยู่ท่ามกลางเขาผู้หญิงที่มีครรภ์และผู้หญิงที่กำลังจะคลอดบุตรจะมาด้วยกันเขาจะกลับมาที่นี่เป็นหมู่ใหญ่
9. เขาจะมาด้วยการร้องไห้และเราจะนำเขากลับด้วยการปลอบใจเราจะให้เขาเดินข้ามลำธารน้ำในทางราบซึ่งเขาจะไม่สะดุดเพราะเราเป็นบิดาแก่อิสราเอลและเอฟราอิมเป็นบุตรหัวปีของเรา