“จงแหงนหน้าขึ้นสู่บรรดาที่สูงโล่งนั้น และดูสิที่ไหนบ้างที่เจ้าไม่มีคนมานอนด้วย?เจ้าได้นั่งคอยคนรักของเจ้าอยู่ริมทางอย่างคนเร่ร่อนในถิ่นทุรกันดารเจ้าได้ทำให้แผ่นดินโสโครกด้วยการแพศยาอย่างชั่วร้ายของเจ้า