1. “ถ้าชายใดหย่าภรรยาของตนและเธอก็ไปจากเขาเสียและไปเป็นภรรยาของชายอีกคนหนึ่งเขาจะกลับไปหาเธอหรือ?แผ่นดินนั้นจะไม่โสโครกมากมายหรือ?เจ้าได้เล่นชู้กับคนรักหลายคนแล้วและเจ้าจะกลับมาหาเราหรือ?”พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
2. “จงแหงนหน้าขึ้นสู่บรรดาที่สูงโล่งนั้น และดูสิที่ไหนบ้างที่เจ้าไม่มีคนมานอนด้วย?เจ้าได้นั่งคอยคนรักของเจ้าอยู่ริมทางอย่างคนเร่ร่อนในถิ่นทุรกันดารเจ้าได้ทำให้แผ่นดินโสโครกด้วยการแพศยาอย่างชั่วร้ายของเจ้า
3. เพราะฉะนั้น ฝนจึงถูกระงับเสียและฝนปลายฤดูจึงขาดไปแต่เจ้ามีหน้าผากของหญิงแพศยาเจ้าปฏิเสธไม่ยอมอาย
4. เจ้าเพิ่งจะเรียกเราไม่ใช่หรือว่า‘พระบิดาของข้าพระองค์ พระองค์ทรงเป็นสหายในวัยเยาว์ของข้าพระองค์
5. พระองค์จะทรงพระพิโรธอยู่เป็นนิตย์หรือ?พระองค์จะกริ้วอยู่จนถึงที่สุดปลายหรือ?’นี่แน่ะ เจ้าลั่นวาจาแล้วแต่เจ้าก็ยังทำความชั่วทุกอย่างซึ่งเจ้าทำได้”
6. พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าในรัชกาลกษัตริย์โยสิยาห์ว่า “เจ้าเห็นอิสราเอลผู้กลับสัตย์ทำอะไร? เธอขึ้นไปบนภูเขาสูงทุกลูก และใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น แล้วก็ไปเล่นชู้อยู่ที่นั่น
7. และเราคิดว่า เมื่อเธอทำทุกสิ่งเหล่านี้แล้ว เธอจะกลับมาหาเรา แต่เธอก็ไม่กลับมา และยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็เห็น
8. เราเห็นว่าเพราะการล่วงประเวณีทั้งสิ้นของอิสราเอลผู้กลับสัตย์ เราจึงไล่เธอไปพร้อมกับให้หนังสือหย่า แต่ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็ไม่กลัว เธอกลับไปเล่นชู้ด้วย
9. เพราะเห็นว่าการแพศยาของเธอยังเบาไป เธอก็ทำให้แผ่นดินโสโครก โดยไปล่วงประเวณีกับศิลาและต้นไม้
10. แม้เป็นอย่างนี้ทั้งสิ้น ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศของเธอก็ไม่ได้หันกลับมาหาเราด้วยสุดใจ แต่แสร้งทำเป็นกลับมา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ