32. พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ เหตุร้ายจะไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้นและพายุใหญ่จะก่อตัวขึ้นมาจากส่วนพิภพโลกที่ไกลที่สุด”
33. และบรรดาผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงประหารในวันนั้น จะมีจากปลายโลกข้างนี้ถึงปลายโลกข้างโน้น เขาเหล่านั้นจะไม่มีใครคร่ำครวญให้ หรือรวบรวมหรือฝังไว้ แต่จะเป็นเหมือนมูลสัตว์อยู่บนพื้นดิน
34. ท่านผู้เลี้ยงแกะทั้งหลายเอ๋ย จงคร่ำครวญและร้องเถิดท่านเจ้าของฝูงแกะ จงกลิ้งเกลือกในขี้เถ้าเพราะวันเวลาแห่งการสังหารท่านและวันเวลาที่ท่านต้องกระจัดกระจาย มาถึงแล้วและพวกท่านจะล้มลงเหมือนภาชนะล้ำค่า
35. ผู้เลี้ยงแกะจะไม่มีทางหนีเจ้าของฝูงแกะไม่มีทางรอด
36. จงฟังเสียงร้องของผู้เลี้ยงแกะและเสียงคร่ำครวญของเจ้าของฝูงแกะเพราะว่าพระยาห์เวห์ทรงทำลายลานหญ้าของเขาทั้งหลายเสีย
37. และที่อาศัยอันสงบสุขก็ถูกผลาญเสียแล้วเนื่องด้วยความกริ้วอันแรงกล้าของพระยาห์เวห์
38. พระองค์ทรงออกจากที่ซุ่มของพระองค์อย่างสิงห์หนุ่มเพราะว่าแผ่นดินของเขาทั้งหลายเป็นที่ร้างเปล่าเนื่องด้วยความกริ้วของผู้กดขี่และเนื่องด้วยความกริ้วอันแรงกล้าของพระองค์