9. ถ้าข้าพระองค์จะกล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงพระองค์หรือกล่าวในพระนามของพระองค์อีก”ก็มีสิ่งในใจของข้าพระองค์เหมือนไฟไหม้อัดอยู่ในกระดูกของข้าพระองค์และข้าพระองค์ก็อ่อนเปลี้ยที่ต้องเก็บมันไว้และข้าพระองค์ก็เก็บไว้ไม่ไหว
10. ข้าพระองค์ได้ยินเสียงซุบซิบเป็นอันมาก“ความสยดสยองอยู่รอบด้าน ใส่ความเขา ให้เราใส่ความเขา”มิตรสหายที่คุ้นเคยทั้งสิ้นของข้าพระองค์เฝ้าดูความล่มจมของข้าพระองค์กล่าวว่า“บางทีเขาอาจจะถูกหลอกลวงแล้วเราจะชนะเขาและทำการแก้แค้นเขาได้”
11. แต่พระยาห์เวห์ทรงอยู่กับข้าพเจ้าดังนักรบที่น่าเกรงขามเพราะฉะนั้น บรรดาผู้ข่มเหงข้าพเจ้าจะสะดุดพวกเขาจะไม่ชนะข้าพเจ้าเขาจะอับอายอย่างยิ่งเพราะเขาทำไม่สำเร็จความอัปยศอดสูเป็นนิตย์ของเขานั้นจะไม่มีวันถูกลืม
12. ข้าแต่พระยาห์เวห์จอมทัพผู้ทรงทดลองคนชอบธรรมผู้ทอดพระเนตรทั้งใจและจิตขอให้ข้าพระองค์ได้เห็นการแก้แค้นของพระองค์เหนือเขาทั้งหลายเพราะข้าพระองค์ได้ทูลเสนอคดีของข้าพระองค์แล้ว
13. จงร้องเพลงถวายพระยาห์เวห์จงสรรเสริญพระยาห์เวห์เพราะว่าพระองค์ทรงช่วยกู้ชีวิตผู้ขัดสนให้พ้นจากมือของผู้ทำความชั่วร้าย
14. ขอให้วันที่ข้าพเจ้าเกิดมานั้นถูกแช่งสาปอย่าให้วันที่มารดาของข้าพเจ้าคลอดข้าพเจ้าได้รับพร
15. ขอให้ชายคนนั้นถูกแช่งสาป คือคนที่นำข่าวไปบอกบิดาข้าพเจ้าว่า“บุตรชายคนหนึ่งเกิดมาแก่ท่านแล้ว”ซึ่งทำให้บิดามีความยินดีมาก
16. ขอให้ชายคนนั้นเหมือนกับบรรดาเมืองซึ่งพระยาห์เวห์ทรงคว่ำเสียและไม่ได้กลับพระทัยขอให้เขาได้ยินเสียงร้องในเวลาเช้าและให้ได้ยินเสียงโวยวายในเวลาเที่ยง
17. เพราะเขาไม่ได้ฆ่าข้าพเจ้าเสียตั้งแต่ในครรภ์ให้มารดาของข้าพเจ้าเป็นหลุมฝังศพของข้าพเจ้าและครรภ์นั้นจะได้โตอยู่เป็นนิตย์
18. ทำไมข้าพเจ้าจึงออกจากครรภ์มาเห็นความลำบากและความทุกข์และวันคืนของข้าพเจ้าก็หมดสิ้นไปในความอับอาย?