5. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“คนที่วางใจในมนุษย์และให้เนื้อหนังเป็นกำลังของเขาและใจของเขาหันออกจากพระยาห์เวห์คนนั้นก็เป็นที่แช่งสาป
6. เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ที่อยู่ในทะเลทรายและจะไม่เห็นสิ่งดีที่มาถึงเขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่แตกระแหงในถิ่นทุรกันดารในแผ่นดินเค็มที่ไม่มีคนอาศัย
7. “คนที่วางใจในพระยาห์เวห์ย่อมได้รับพระพรคือผู้ที่ความวางใจของเขาอยู่ในพระยาห์เวห์
8. เขาเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำซึ่งหยั่งรากของมันออกไปข้างลำน้ำเมื่อแดดส่องมาถึงก็ไม่กลัวเพราะใบของมันคงเขียวอยู่เสมอและไม่กระวนกระวายในปีที่แห้งแล้งเพราะมันไม่หยุดที่จะเกิดผล”
9. จิตใจก็เป็นตัวล่อลวงเหนือกว่าสิ่งใดทั้งหมดมันเสื่อมทรามอย่างร้ายทีเดียวใครจะรู้จักใจนั้นเล่า?
10. “เราคือพระยาห์เวห์ตรวจค้นดูจิตและทดสอบดูใจเพื่อให้แก่ทุกคนตามพฤติการณ์ของเขาตามผลแห่งการกระทำของเขา”
11. เหมือนนกกระทาที่ฟักไข่ซึ่งมันไม่ได้ออกเองคนที่ได้ความมั่งมีมาอย่างไม่เป็นธรรมก็เช่นกันพอถึงวัยกลางคน มันก็พรากจากเขาไปและในตอนปลายของเขา เขาจะเป็นคนโฉดเขลา
12. ที่ตั้งแห่งสถานนมัสการของเราทั้งหลายเป็นพระที่นั่งรุ่งเรืองซึ่งตั้งอยู่สูงตั้งแต่เดิมนั้น
13. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความหวังแห่งอิสราเอลบรรดาคนเหล่านั้นที่ละทิ้งพระองค์จะต้องอับอายบรรดาคนทั้งปวงในแผ่นดินที่หันไปจากเราจะต้องถูกจารึกไว้เพราะเขาได้ละทิ้งพระยาห์เวห์ผู้เป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิตเสีย
14. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงรักษาข้าพระองค์ แล้วข้าพระองค์จะได้รับการรักษาขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด ข้าพระองค์จึงจะรอดได้เพราะพระองค์ทรงเป็นที่สรรเสริญของข้าพระองค์
15. ดูสิ เขาทั้งหลายพูดกับข้าพระองค์ว่า“พระวจนะของพระยาห์เวห์อยู่ที่ไหน?ขอให้มาเถิด”
16. ข้าพระองค์ไม่ได้รีบหนีไปจากการเป็นผู้เลี้ยงที่ติดตามพระองค์ข้าพระองค์ไม่ประสงค์วันแห่งความหายนะพระองค์ทรงทราบถึงสิ่งซึ่งออกมาจากริมฝีปากของข้าพระองค์มันอยู่ต่อพระพักตร์ของพระองค์
17. ขออย่าทรงเป็นเหตุให้ข้าพระองค์หวาดกลัวพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ในวันร้าย
18. ขอให้ผู้ที่ข่มเหงข้าพระองค์ต้องอับอายแต่ขออย่าให้ข้าพระองค์ต้องอับอายขอให้เขาครั่นคร้ามแต่อย่าให้ข้าพระองค์ครั่นคร้ามขอทรงนำวันร้ายมาตกเหนือเขาขอทรงทำลายเขาด้วยการทำลายซับซ้อน
19. พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปยืนในประตูประชาชน ซึ่งบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์เสด็จเข้าและเสด็จออก และในประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็ม
20. และกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ ท่านทั้งหลายผู้เป็นกษัตริย์ของยูดาห์ และบรรดาคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มทั้งสิ้น ผู้ซึ่งเข้าทางประตูเหล่านี้
21. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงระวังเพื่อเห็นแก่ชีวิตของพวกเจ้า อย่าได้หาบหามอะไรในวันสะบาโต หรือนำของนั้นเข้าทางบรรดาประตูเยรูซาเล็ม