1. “บาปของยูดาห์นั้นบันทึกไว้ด้วยปากกาเหล็ก ด้วยปลายเพชรจารึกไว้บนแผ่นแห่งจิตใจของเขาและบนเชิงงอนที่แท่นบูชาของเขาทั้งหลาย
2. บุตรหลานของเขาก็ระลึกถึงแท่นบูชาและอาเช-ราห์ทั้งหลายของเขาข้างต้นไม้เขียวสดทุกต้นและบนเนินเขาสูง
3. บนภูเขาที่อยู่กลางทุ่ง เราจะให้ทรัพย์สินและสมบัติทั้งสิ้นของเจ้าเป็นของริบ และปูชนียสถานสูงแห่งบาปของเจ้าตลอดทั่วแผ่นดินของเจ้า
4. โดยการกระทำของเจ้าเอง เจ้าจะต้องสละมรดกซึ่งเราได้ยกให้แก่เจ้า และเราจะทำให้เจ้าปรนนิบัติศัตรูของเจ้าในแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่รู้จัก เพราะเจ้าได้จุดไฟความโกรธของเราขึ้นซึ่งจะไหม้อยู่เป็นนิตย์”
5. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“คนที่วางใจในมนุษย์และให้เนื้อหนังเป็นกำลังของเขาและใจของเขาหันออกจากพระยาห์เวห์คนนั้นก็เป็นที่แช่งสาป
6. เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ที่อยู่ในทะเลทรายและจะไม่เห็นสิ่งดีที่มาถึงเขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่แตกระแหงในถิ่นทุรกันดารในแผ่นดินเค็มที่ไม่มีคนอาศัย
7. “คนที่วางใจในพระยาห์เวห์ย่อมได้รับพระพรคือผู้ที่ความวางใจของเขาอยู่ในพระยาห์เวห์
8. เขาเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำซึ่งหยั่งรากของมันออกไปข้างลำน้ำเมื่อแดดส่องมาถึงก็ไม่กลัวเพราะใบของมันคงเขียวอยู่เสมอและไม่กระวนกระวายในปีที่แห้งแล้งเพราะมันไม่หยุดที่จะเกิดผล”
9. จิตใจก็เป็นตัวล่อลวงเหนือกว่าสิ่งใดทั้งหมดมันเสื่อมทรามอย่างร้ายทีเดียวใครจะรู้จักใจนั้นเล่า?
10. “เราคือพระยาห์เวห์ตรวจค้นดูจิตและทดสอบดูใจเพื่อให้แก่ทุกคนตามพฤติการณ์ของเขาตามผลแห่งการกระทำของเขา”