9. โมเสสได้เขียนธรรมบัญญัตินี้ และมอบให้ปุโรหิตบุตรหลานของเลวีผู้หามหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์ และแก่พวกผู้ใหญ่ทั้งสิ้นของคนอิสราเอล
10. และโมเสสบัญชาเขาว่า “เมื่อครบทุกเจ็ดปี ตามเวลากำหนดปีปลดปล่อยในเทศกาลอยู่เพิง
11. เมื่อคนอิสราเอลประชุมพร้อมกันเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ณ สถานที่ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้นั้น ท่านจงอ่านธรรมบัญญัตินี้ให้คนอิสราเอลทั้งหมดฟัง
12. จงเรียกประชาชนให้มาประชุมกันทั้งชาย หญิง และเด็ก ทั้งคนต่างด้าวในเมืองของท่าน เพื่อให้เขาได้ยินและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และระวังที่จะทำตามถ้อยคำทั้งสิ้นของธรรมบัญญัตินี้
13. และเพื่อบุตรหลานทั้งหลายของเขาผู้ยังไม่ทราบจะได้ยินและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่าน ตราบเท่าที่ท่านมีชีวิตอยู่ในแผ่นดินซึ่งกำลังจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปยึดครองนั้น”
14. และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “นี่แน่ะ วันซึ่งเจ้าต้องตายก็ใกล้เข้ามาแล้ว จงเรียกโยชูวามา และพวกเจ้าจงมาเข้าเฝ้าเราในเต็นท์นัดพบ เพื่อเราจะได้กำชับเขา” โมเสสและโยชูวาก็เข้าไปในเต็นท์นัดพบ
15. และพระยาห์เวห์ทรงปรากฏในเสาเมฆในเต็นท์นัดพบ และเสาเมฆนั้นอยู่ที่ประตูเต็นท์