20. จนกว่าพระยาห์เวห์จะประทานการหยุดพักแก่พี่น้องของท่าน ดังที่ประทานแก่ท่านแล้ว จนพวกเขาจะยึดครองแผ่นดิน ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่เขาที่ฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน แล้วพวกท่านแต่ละคนจึงจะกลับมายังที่อยู่ของตน ซึ่งข้าพเจ้าได้ให้แก่ท่านแล้ว’
21. เวลานั้นข้าพเจ้าสั่งโยชูวาว่า ‘นัยน์ตาของท่านได้เห็นทุกอย่างที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านทรงทำกับกษัตริย์ทั้งสองนั้นแล้ว ดังนั้นพระยาห์เวห์จะทรงทำกับอาณาจักรทั้งสิ้นซึ่งท่านจะข้ามไปอยู่เช่นเดียวกัน
22. ท่านทั้งหลายอย่ากลัวพวกเขาเลย เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านจะทรงสู้รบเพื่อท่านทั้งหลาย’
23. “เวลานั้นข้าพเจ้าอ้อนวอนพระยาห์เวห์ว่า
24. ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระองค์เพิ่งทรงสำแดงความยิ่งใหญ่และพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระองค์แก่ผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะมีพระเจ้าองค์ไหนเล่าในสวรรค์ หรือในแผ่นดินโลกที่ทรงสามารถทำกิจการต่างๆ และการอิทธิฤทธิ์เหมือนพระองค์ทรงกระทำ
25. ขอทรงอนุญาตให้ข้าพระองค์ข้ามไปดูแผ่นดินดีที่อยู่ฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน ดูแดนเทือกเขางดงามและเลบานอนด้วย’
26. แต่พระยาห์เวห์ทรงพระพิโรธต่อข้าพเจ้า เพราะพวกท่านเป็นเหตุ พระองค์จึงไม่ทรงฟังข้าพเจ้า และพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘พอแล้ว เจ้าอย่าพูดเรื่องนี้กับเราอีกต่อไป
27. เจ้าจงขึ้นไปถึงยอดปิสกาห์และมองดูทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้ และทิศตะวันออก แลดูแผ่นดินนั้นด้วยนัยน์ตาของเจ้า เพราะเจ้าจะไม่ได้ข้ามแม่น้ำจอร์แดนนี้
28. แต่เจ้าจงกำชับโยชูวา จงหนุนใจและเสริมกำลังเขาให้เข้มแข็ง เพราะเขาจะต้องนำหน้าชนชาตินี้ข้ามไป และจะทรงให้เขาเข้ายึดครองแผ่นดินที่เจ้ามองเห็นนั้น’
29. ฉะนั้นพวกเราจึงยับยั้งอยู่ในหุบเขาตรงข้ามกับเบธเปโอร์