พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เฉลยธรรมบัญญัติ 2:21-37 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

21. คน​เหล่า‍นั้น​สูง‍ใหญ่​และ​มี​จำ‌นวน​มาก เหมือน​คน​อา‌นาค แต่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ทำ‍ลาย​พวก‍เขา​เสีย และ​พวก​อัม‌โมน​ได้​ยึด‍ครอง​และ​เข้า​อยู่​แทน​ที่​เขา

22. เหมือน​พระ‍องค์​ได้​ทรง​ทำ​ต่อ​ลูก‍หลาน​ของ​เอ‌ซาว​ผู้​อยู่​ที่​เส‌อีร์ เมื่อ​พระ‍องค์​ทรง​ทำ‍ลาย​พวก​โฮ‌รี​เสีย และ​พวก‍เขา​ได้​ยึด‍ครอง​แล้ว​เข้า​อาศัย​แทน​ที่​เขา​จน​ทุก​วัน‍นี้

23. ส่วน​พวก​อัฟ‌วิม​ที่​อยู่​ใน​หมู่​บ้าน​ต่างๆ จน‍ถึง​กา‌ซา คน​คัฟ‌โทร์​ซึ่ง​มา​จาก​คัฟ‌โทร์ ก็​ได้​ทำ‍ลาย​พวก‍เขา​และ​เข้า​อาศัย​แทน​ที่​เขา)

24. ‘พวก‍เจ้า​จง​ลุก‍ขึ้น​เดิน‍ทาง​ข้าม​ลุ่ม‍แม่‍น้ำ​อาร‌โนน นี่‍แน่ะ เรา​ได้​มอบ​สิ‌โหน​ชาว​อา‌โม‌ไรต์​ผู้​เป็น​กษัตริย์​แห่ง​เฮช‌โบน และ​ดิน‍แดน​ของ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​เจ้า เจ้า​จง​เริ่ม​เข้า​ยึด‍ครอง​และ​สู้‍รบ​กับ​เขา

25. วัน‍นี้​เรา​จะ​ให้​ชน‍ชาติ​ทั้ง‍หลาย​ทั่ว​ใต้​ฟ้า​ครั่น‍คร้าม​และ​กลัว​เจ้า เมื่อ​พวก‍เขา​ได้‍ยิน​ข่าว​เรื่อง​เจ้า​ก็​จะ​กลัว​จน​ตัว‍สั่น​และ​ลน‍ลาน​เพราะ​เจ้า’

26. “ข้าพ‌เจ้า​จึง​ใช้​ผู้‍สื่อ‍สาร​จาก​ถิ่น‍ทุร‌กัน‌ดาร​เค‌เด‌โมท​ไป​เข้า‍เฝ้า​สิ‌โหน​กษัตริย์​แห่ง​เฮช‌โบน ทูล​ถ้อย‍คำ​อัน​สันติ​ว่า

27. ‘ขอ​ให้​ข้า‍พระ‍บาท​ผ่าน​ดิน‍แดน​ของ​ฝ่า‍พระ‍บาท ข้า‍พระ‍บาท​จะ​เดิน​ไป​ตาม​ทาง‍หลวง​เท่า‍นั้น จะ​ไม่​เลี้ยว​ไป​ทาง​ขวา​หรือ​ทาง​ซ้าย​เลย

28. ขอ​ฝ่า‍พระ‍บาท​ขาย​เสบียง​เอา​เงิน เพื่อ​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ได้​กิน และ​ขอ​ขาย​น้ำ​เอา​เงิน เพื่อ​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ได้​ดื่ม ขอ​เพียง​ให้​ข้า‍พระ‍บาท​เดิน​ผ่าน​ไป​เท่า‍นั้น

29. เช่น​เดียว​กับ​ลูก‍หลาน​ของ​เอ‌ซาว​ซึ่ง​อยู่​ที่​เส‌อีร์ และ​คน​โม‌อับ​ที่​อยู่​เมือง​อาร์ ได้​ทำ​กับ​ข้า‍พระ‍บาท​นั้น จน​ข้า‍พระ‍บาท​จะ​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​เข้า​ไป​ใน​แผ่น‍ดิน​ที่​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ข้า‍พระ‍บาท​ได้​ประ‌ทาน​ให้​พวก‍ข้า‍พระ‍บาท’

30. แต่​สิ‌โหน​กษัตริย์​แห่ง​เฮช‌โบน ไม่​ยอม​ให้​เรา​ผ่าน​เขต‍แดน​ของ​เขา เพราะ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​ท่าน ทรง​ทำ​ให้​จิต‍ใจ​ของ​สิ‌โหน​กระ‌ด้าง และ​ทรง​ทำ​ให้​ใจ​แข็ง เพื่อ​จะ​ทรง​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​ท่าน​ดัง​ที่​เป็น​อยู่​ทุก​วัน‍นี้

31. และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า ‘นี่‍แน่ะ เรา​เริ่ม​มอบ​สิ‌โหน​และ​แผ่น‍ดิน​ของ​เขา​ไว้​กับ​เจ้า จง​เข้า​ยึด‍ครอง​เพื่อ​เจ้า​จะ​ได้​แผ่น‍ดิน​ของ​เขา​เป็น​กรรม‍สิทธิ์’

32. แล้ว​สิ‌โหน​ยก​ออก​มา​ต่อ‍สู้​กับ​เรา​ที่​ยา‌ฮาส ทั้ง​เขา​และ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เขา

33. และ​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ได้​ทรง​มอบ​เขา​ไว้​ต่อ​เรา และ​เรา​ได้​ตี​ทำ‍ลาย​เขา​กับ​บุตร​และ​ประ‌ชา‍ชน​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เขา​เสีย

34. เวลา​นั้น​เรา​ได้​ยึด​เมือง​ทั้ง‍หมด​ของ​เขา และ​ได้​ทำ‍ลาย​ผู้‍ชาย​ผู้‍หญิง​และ​เด็ก​ใน​ทุก​เมือง​ไม่‍มี​ผู้​เหลือ​รอด‍ชีวิต​เลย

35. เหลือ​แต่​ฝูง‍สัตว์ เรา​ก็​ยึด​มา​เป็น​ของ​แย่ง‍ชิง​ของ​เรา ทั้ง​ของ‍ริบ​ใน​เมือง​เหล่า‍นั้น​ที่​เรา​ตี​มา

36. ตั้ง‍แต่​อา‌โร‌เออร์​ที่​อยู่​ริม​ลุ่ม‍แม่‍น้ำ​อาร‌โนน และ​ตั้ง‍แต่​เมือง​ที่​อยู่​ใน​ลุ่ม‍แม่‍น้ำ​นั้น​จน‍ถึง​เมือง​กิ‌เล‌อาด ไม่‍มี​เมือง​ใด​ต่อ‍ต้าน​เรา​ได้ พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ทรง​มอบ​ทั้ง‍หมด​นั้น​ไว้​กับ​เรา

37. ขอ​เพียง​แต่​ท่าน​ไม่​เข้า​ใกล้​แผ่น‍ดิน​คน​อัม‌โมน คือ​ฝั่ง‍แม่‍น้ำ​ยับ‌บอก​และ​เมือง​ที่​อยู่​บน​ภูเขา และ​ที่​ใดๆ ซึ่ง​พระ‍ยาห์‌เวห์​พระ‍เจ้า​ของ​เรา​ตรัส​ห้าม​เรา​นั้น

อ่านบทที่สมบูรณ์ เฉลยธรรมบัญญัติ 2