พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เฉลยธรรมบัญญัติ 2:15-20 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

15. แท้‍จริง​พระ‍หัตถ์​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ต่อ‍สู้​พวก‍เขา ทรง​ทำ‍ลาย​พวก‍เขา​จาก​ท่าม‍กลาง​ค่าย จน​พวก‍เขา​พินาศ​หมด‍สิ้น

16. “ต่อ‍มา​เมื่อ​คน​ที่​ออก‍รบ​ได้​ตาย​ไป​หมด​จาก​ท่าม‍กลาง​ประ‌ชา‍ชน​แล้ว

17. พระ‍ยาห์‌เวห์​ได้​ตรัส​กับ​ข้าพ‌เจ้า​ว่า

18. ‘วัน‍นี้​เจ้า​จะ​เดิน​ข้าม​เมือง​อาร์​เขต‍แดน​ของ​คน​โม‌อับ

19. และ​เมื่อ​เข้า​ใกล้​ชาย‍แดน​ของ​คน​อัม‌โมน อย่า​เป็น​ศัตรู​และ​อย่า​รบ​กับ​เขา เพราะ​เรา​จะ​ไม่‍ให้​ดิน‍แดน​ของ​ลูก‍หลาน​คน​อัม‌โมน​แก่​เจ้า​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​เลย ด้วย​เรา​ได้​ให้​ที่‍นั่น​แก่​ลูก‍หลาน​ของ​โลท​เป็น​กรรม‍สิทธิ์​แล้ว’

20. (ทั้ง​ที่‍นั่น​ก็​นับ‍ว่า​เป็น​แผ่น‍ดิน​ของ​พวก​เร‌ฟา‌อิม แต่​ก่อน​คน​เร‌ฟา‌อิม​เคย​อยู่​ที่​นั่น แต่​คน​อัม‌โมน​ได้​เรียก​พวก‍เขา​ว่า​ศัม‌ซุม‌มิม

อ่านบทที่สมบูรณ์ เฉลยธรรมบัญญัติ 2