7. การเพิ่มพูนขึ้นของการปกครองและสันติภาพของท่านจะไม่มีที่สิ้นสุดบนพระที่นั่งของดาวิด และเหนือราชอาณาจักรของพระองค์เพื่อจะสถาปนาและเชิดชูมันไว้ด้วยความยุติธรรมและความชอบธรรมตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปจนนิรันดร์กาลความกระตือรือร้นของพระยาห์เวห์จอมทัพจะทำการนี้
8. องค์เจ้านายทรงใช้พระวจนะไปต่อสู้ยาโคบและจะตกอยู่เหนืออิสราเอล
9. และประชาชนทั้งหมดจะรู้เรื่องคือเอฟราอิมและชาวสะมาเรียผู้กล่าวด้วยความเย่อหยิ่งและด้วยจิตใจจองหองว่า
10. “ก้อนอิฐทั้งหลายพังลงแล้วแต่เราจะสร้างด้วยศิลาสลักต้นมะเดื่อถูกโค่นลงแต่เราจะทดแทนด้วยต้นสนสีดาร์”
11. พระยาห์เวห์จึงทรงหนุนปฏิปักษ์ของเรซีนมาสู้เขาทั้งหลายและทรงกระตุ้นพวกศัตรูของเขา
12. คือคนซีเรียทางตะวันออกและคนฟีลิสเตียทางตะวันตกและพวกเขาจะอ้าปากออกกลืนกินอิสราเอลเสียถึงกระนั้นก็ดี พระพิโรธของพระองค์ก็ยังไม่ได้หันกลับและพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่
13. แต่ประชาชนก็ไม่ได้หันมาหาพระองค์ผู้ทรงตีพวกเขาและไม่ได้แสวงหาพระยาห์เวห์จอมทัพ
14. พระยาห์เวห์จึงทรงตัดหัวและตัดหางของอิสราเอลออกทั้งใบตาลและต้นอ้อเล็กในวันเดียว
15. ผู้ใหญ่และคนมีตำแหน่งสูงคือหัวส่วนผู้เผยพระวจนะและผู้สอนเท็จคือหาง
16. เพราะพวกคนที่นำชนชาตินี้ได้นำเขาทั้งหลายให้หลงและคนที่ถูกพวกเขานำก็ถูกกลืนกินไป
17. ฉะนั้น องค์เจ้านายไม่ทรงเปรมปรีดิ์ในพวกคนหนุ่มของเขาและไม่ทรงเมตตาลูกกำพร้าหรือหญิงม่ายของเขาเพราะว่าทุกคนล้วนไม่มีพระเจ้าและเป็นคนทำความชั่วและปากทุกปากก็กล่าวคำโฉดเขลาถึงกระนั้นก็ดี พระพิโรธของพระองค์ก็ยังไม่ได้หันกลับและพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่
18. เพราะความอธรรมก็ไหม้เหมือนไฟไหม้มันเผาทั้งหนามย่อยและหนามใหญ่มันจุดไฟเข้าไปที่พุ่มไม้ของป่าทึบแล้วป่าก็สลายตัวเป็นกลุ่มควันลอยขึ้น
19. เพราะพระพิโรธของพระยาห์เวห์จอมทัพแผ่นดินนั้นก็ถูกเผาและประชาชนก็เหมือนเชื้อเพลิงไม่มีใครไว้ชีวิตพี่น้องของตน