9. ชนชาติทั้งหลายเอ๋ย จงรู้และจงหวาดกลัวทุกดินแดนที่ห่างไกลเอ๋ย จงเงี่ยหูฟังจงคาดเอวของพวกเจ้าไว้และจงหวาดกลัวจงคาดเอวของพวกเจ้าไว้และจงหวาดกลัว
10. จงวางแผนร่วมกัน แต่ก็จะล้มเหลวจงหารือกัน แต่จะยืนหยัดอยู่ไม่ได้เพราะพระเจ้าสถิตกับเรา
11. เพราะว่าพระยาห์เวห์ตรัสเช่นนี้กับข้าพเจ้าด้วยพระหัตถ์อันทรงพลัง และทรงเตือนข้าพเจ้าไม่ให้ดำเนินในทางของชนชาตินี้ โดยตรัสว่า
12. “พวกเจ้าอย่าเรียกว่าการร่วมคิดกบฏ ในทุกสิ่งที่ชนชาตินี้เรียกว่า การร่วมคิดกบฏ และพวกเจ้าอย่ากลัวในสิ่งที่เขาทั้งหลายกลัวและอย่าหวาดหวั่น”
13. แต่พระยาห์เวห์จอมทัพนั้นแหละ ที่พวกท่านต้องถือว่าศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ทรงเป็นผู้ที่ท่านต้องกลัว และทรงเป็นผู้ที่ท่านต้องหวาดหวั่น
14. แล้วพระองค์จะเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์ แต่ก็จะเป็นหินสะดุดและเป็นศิลาที่ทำให้เชื้อสายทั้งสองของอิสราเอลหกล้ม ทั้งเป็นกับดักและเป็นบ่วงแร้วสำหรับชาวเยรูซาเล็ม
15. และคนจำนวนมากจะหกล้มเพราะหินนั้น จะล้มคะมำและแตกหัก พวกเขาจะติดบ่วงและถูกจับไป
16. จงเก็บคำพยานไว้ และจงผนึกตราธรรมบัญญัติไว้ในพวกสาวกของข้าพเจ้า
17. ข้าพเจ้าจะรอคอยพระยาห์เวห์ผู้ซ่อนพระพักตร์ของพระองค์จากเชื้อสายของยาโคบ และข้าพเจ้าจะมุ่งหวังในพระองค์
18. ดูสิ ข้าพเจ้าและบุตรซึ่งพระยาห์เวห์ประทานแก่ข้าพเจ้านั้นเป็นหมายสำคัญและเป็นสัญลักษณ์ในอิสราเอลที่มาจากพระยาห์เวห์จอมทัพ ผู้ประทับบนภูเขาศิโยน
19. และเมื่อเขาทั้งหลายกล่าวกับพวกท่านว่า “จงปรึกษากับคนทรงหรือพ่อมดแม่มดผู้ร้องเสียงจ้อกแจ้กและเสียงพึมพำ” ไม่ควรหรือที่ประชาชนจะปรึกษาพระเจ้าของเขา? ควรหรือที่เขาจะไปปรึกษาคนตายเพื่อคนเป็น?
20. ไปดูธรรมบัญญัติและถ้อยคำพยาน แน่ทีเดียวคนที่ไม่พูดเช่นข้าพเจ้าก็จะเป็นคนที่ไม่มีรุ่งอรุณเลย