9. เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบและนำผู้รับมรดกในบรรดาภูเขาของเราออกมาจากยูดาห์ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดกและบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น
10. ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะและหุบเขาอาโคร์เป็นที่ให้ฝูงโคนอนพักเพื่อชนชาติของเราที่แสวงหาเรา
11. แต่เจ้าทั้งหลายผู้ละทิ้งพระยาห์เวห์ผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเราผู้จัดงานเลี้ยงให้แก่ พระชะตาและเติมเหล้าองุ่นประสมเต็มถ้วยแก่ พระลิขิต
12. เราจะลิขิตเจ้าทั้งหลายให้แก่ดาบและเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อผู้สังหารเพราะว่าเมื่อเราเรียกนั้น พวกเจ้าไม่ตอบเมื่อเราพูด พวกเจ้าไม่ฟังแต่พวกเจ้าทำสิ่งชั่วร้ายในสายตาของเราและเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดี”
13. เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า“นี่แน่ะ ผู้รับใช้ของเราจะได้รับประทานแต่เจ้าทั้งหลายจะหิวนี่แน่ะ บรรดาผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่มแต่พวกเจ้าจะกระหายนี่แน่ะ พวกผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์แต่เจ้าทั้งหลายจะอับอาย
14. นี่แน่ะ ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงจากใจยินดีแต่เจ้าทั้งหลายจะร้องจากใจเจ็บปวดและครวญครางจากวิญญาณจิตระทม
15. พวกเจ้าจะละชื่อของเจ้าไว้แก่ผู้เลือกสรรของเราเพื่อใช้แช่งสาปและพระยาห์เวห์ องค์เจ้านายจะทรงทำให้เจ้าตายแต่จะทรงเรียกชื่อผู้รับใช้พระองค์ด้วยชื่ออื่น
16. ดังนั้น ใครขอพรให้ตัวเองในแผ่นดินเขาจะขอในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะและใครสาบานในแผ่นดินจะสาบานในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะเพราะความลำบากเมื่อครั้งก่อนก็ถูกลืมกันไปแล้วและถูกซ่อนเสียจากนัยน์ตาของเรา
17. “เพราะดูสิ เราสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และสร้างแผ่นดินโลกใหม่เพราะสิ่งเก่าก่อนนั้นจะไม่ถูกจดจำและไม่นึกขึ้นในใจอีก