1. เราพร้อมให้ผู้ไม่ได้ขอนั้นแสวงหาได้และให้ผู้ไม่ได้เสาะหานั้นพบได้เราพูดว่า “เราอยู่นี่ เราอยู่นี่”กับชนชาติที่ไม่ได้ถูกขนานนามตามชื่อของเรา
2. เรายื่นมือของเราออกไปทั้งวันให้กับชนชาติมักกบฏผู้ดำเนินในทางไม่ดีและติดตามอุบายของพวกเขาเอง
3. ชนชาติที่ยั่วเย้าเราอย่างซึ่งๆ หน้าอยู่เสมอทำการถวายบูชาตามสวนและเผาเครื่องหอมบนกองอิฐ
4. พวกนั่งอยู่ในอุโมงค์ฝังศพและค้างคืนในที่ลึกลับพวกกินเนื้อหมูและมีแกงซึ่งมีเนื้อที่เป็นมลทินในภาชนะของเขา
5. พวกที่กล่าวว่า “ออกไปห่างๆอย่าเข้ามาใกล้ เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า”สิ่งเหล่านี้เป็นควันอยู่ในจมูกของเราเป็นไฟซึ่งไหม้อยู่ทั้งวัน
6. ดูสิ มีการบันทึกไว้ต่อหน้าเราเราจะไม่นิ่งเงียบ แต่เราจะตอบสนองเออ เราจะตอบสนองไว้ในอกของพวกเขา
7. ทั้งความชั่วของพวกเขา และความชั่วของบรรพบุรุษเขารวมกัน พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้เพราะพวกเขาเผาเครื่องหอมบนภูเขาและกล่าวหยาบช้าต่อเราบนเนินเราจะตวงการทำชั่วครั้งก่อนๆ ของพวกเขาเข้าไปในอกของเขาทั้งหลาย
8. พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า“เหมือนเหล้าองุ่นซึ่งหาได้จากพวงองุ่นและคนเขาพูดกันว่า ‘อย่าทำลายมันเสียเพราะมีพรอยู่ในนั้น’ อย่างไรเราก็จะทำด้วยเห็นแก่ผู้รับใช้ของเราเพื่อจะไม่ทำลายพวกเขาจนหมดสิ้นอย่างนั้น
9. เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบและนำผู้รับมรดกในบรรดาภูเขาของเราออกมาจากยูดาห์ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดกและบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น
10. ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะและหุบเขาอาโคร์เป็นที่ให้ฝูงโคนอนพักเพื่อชนชาติของเราที่แสวงหาเรา
11. แต่เจ้าทั้งหลายผู้ละทิ้งพระยาห์เวห์ผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเราผู้จัดงานเลี้ยงให้แก่ พระชะตาและเติมเหล้าองุ่นประสมเต็มถ้วยแก่ พระลิขิต
12. เราจะลิขิตเจ้าทั้งหลายให้แก่ดาบและเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อผู้สังหารเพราะว่าเมื่อเราเรียกนั้น พวกเจ้าไม่ตอบเมื่อเราพูด พวกเจ้าไม่ฟังแต่พวกเจ้าทำสิ่งชั่วร้ายในสายตาของเราและเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดี”