9. เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงร้องไห้ด้วยการร้องไห้ของเมืองยาเซอร์เนื่องด้วยเถาองุ่นของเมืองสิบมาห์ข้าพเจ้าจะให้ท่านท่วมด้วยน้ำตาของข้าพเจ้านะเมืองเฮชโบน และเมืองเอเลอาเลห์เพราะเสียงโห่ร้องในผลไม้หน้าร้อนของท่านและในการเก็บเกี่ยวของท่านได้สิ้นสุดลง
10. ความชื่นบาน และความยินดีถูกเอาไปเอาไปจากสวนผลไม้ไม่มีการร้องอย่างชื่นบานตามสวนองุ่นไม่มีเสียงโห่ร้องยินดีไม่มีคนย่ำให้เหล้าองุ่นออกในบ่อย่ำองุ่นเราได้ทำให้เสียงเฮย่ำองุ่นเงียบหายไป
11. ฉะนั้น จิตของข้าพเจ้าร่ำไห้เหมือนเสียงพิณเพื่อโมอับและใจของข้าพเจ้าร่ำไห้เพื่อเมืองคีร์เฮเรส
12. และเมื่อโมอับเข้าเฝ้าและเหน็ดเหนื่อยอยู่ที่ปูชนียสถานสูง และเขาเข้ามาอธิษฐานในสถานศักดิ์สิทธิ์ของเขา เขาก็จะไม่ได้รับความช่วยเหลือ
13. นี่เป็นพระวจนะซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสเกี่ยวกับโมอับในอดีต
14. แต่บัดนี้ พระยาห์เวห์ตรัสว่า “ภายใน 3 ปีตามปีจ้างลูกจ้าง ศักดิ์ศรีของโมอับจะถูกเหยียดหยาม แม้มวลชนทั้งหมดจะมีจำนวนมหาศาล แต่คนเหลืออยู่นั้นจะมีน้อยและอ่อนปวกเปียก”