พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

สุภาษิต 31:14-26 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

14. เธอ​เป็น​เหมือน​เรือ​ของ​พ่อ‍ค้าเธอ​นำ​อาหาร​ของ​เธอ​มา​จาก​ที่​ไกล

15. เธอ​ลุก‍ขึ้น​ตั้ง‍แต่​ยัง​มืด​อยู่และ​จัด​อาหาร​ให้​ครอบ‍ครัว​ของ​เธอและ​จัด‍งาน​ให้​แก่​สาว‍ใช้​ของ​เธอ

16. เธอ​พิ‌เคราะห์‍ดู​ไร่‍นา​แล้ว​ซื้อ​ไว้ด้วย​ราย​ได้​ของ​เธอ เธอ​ปลูก​สวน‍องุ่น

17. เธอ​คาด​เอว​ของ​เธอ​ด้วย​กำลังและ​ทำ​ให้​แขน​ของ​เธอ​แข็ง‍แรง

18. เธอ​รู้​ว่า​สินค้า​ของ​เธอ​จะ​ได้​กำ‌ไรกลาง‍คืน​ตะ‌เกียง​ของ​เธอ​ก็​ไม่​ดับ

19. เธอ​ยื่น‍มือ​ออก​จับ​ไนและ​มือ​ของ​เธอ​จับ​เครื่อง‍ปั่น‍ฝ้าย

20. เธอ​หยิบ​ยื่น​ให้​คน​ยาก‍จนเธอ​ยื่น‍มือ​ออก​ช่วย​คน​ขัด‍สน

21. เธอ​ไม่​กลัว​หิมะ​มา​ทำ​ให้​ครอบ‍ครัว​ของ​เธอ​หนาวเพราะ​ทุก‍คน​ใน​ครอบ‍ครัว​สวม​เสื้อ​สอง​ชั้น

22. เธอ​ทำ​ผ้า‍ปู‍เตียง​สำหรับ​เธอเสื้อ‍ผ้า​ของ​เธอ​ทำ​ด้วย​ผ้า‍ลินิน​เนื้อ​ละ‌เอียด​และ​ผ้า​สี‍ม่วง

23. สามี​ของ​เธอ​เป็น​ที่​รู้‍จัก​ที่​ประตู​เมืองเมื่อ​เขา​นั่ง​อยู่​ใน​หมู่​พวก​ผู้‍ใหญ่​ของ​แผ่น‍ดิน

24. เธอ​ทำ​เครื่อง‍นุ่ง‍ห่ม​ด้วย​ผ้า‍ลินิน​ไว้​ขายเธอ​ส่ง​ผ้า‍คาด‍เอว​ให้​แก่​พ่อ‍ค้า

25. กำลัง​และ​ความ​สง่า‍ผ่า‍เผย​เป็น​อาภรณ์​ของ​เธอเธอ​หัว‌เราะ​ให้​แก่​เหตุ‍การณ์​ที่​จะ​มา​ถึง

26. เธอ​อ้า‍ปาก​กล่าว​ด้วย​ปัญญาและ​คำ‍สอน​เจือ​ความ​เอ็น‍ดู​อยู่​ที่​ลิ้น​ของ​เธอ

อ่านบทที่สมบูรณ์ สุภาษิต 31