4. ความพิโรธก็ดุร้าย ความโกรธก็ท่วมท้นแต่ใครจะยืนต่อหน้าความริษยาได้?
5. ว่ากันต่อหน้าดีกว่ารักกันลับๆ
6. บาดแผลที่มิตรทำก็ด้วยเจตนาดีแต่การจูบของศัตรูนั้นมากเกินความจริง
7. คนที่อิ่มแล้วย่อมเบื่อน้ำผึ้งแต่สำหรับคนหิว ทุกสิ่งที่ขมก็กลับหวาน
8. คนที่ร่อนเร่จากบ้านของตนก็เหมือนนกที่เร่ร่อนจากรังของมัน
9. น้ำมันและเครื่องหอมทำให้ใจยินดีและความอ่อนหวานของเพื่อนมาจากคำแนะนำที่จริงใจ
10. อย่าทอดทิ้งเพื่อนของเจ้า และเพื่อนของบิดาเจ้าและอย่าไปที่บ้านพี่น้องของเจ้าในวันที่เจ้าพบความหายนะเพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ไกล
11. ลูกเอ๋ย จงมีปัญญา และจงทำให้ใจของข้ายินดีเพื่อข้าจะตอบคนที่ตำหนิข้าได้
12. คนสุขุมเห็นอันตรายและซ่อนตัวเสียแต่คนรู้น้อยเดินเรื่อยไปและรับอันตรายนั้น
13. จงริบเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้คนอื่นและจงยึดมันไว้ เมื่อเขาประกันให้หญิงต่างด้าว
14. คนที่ตื่นแต่เช้ามืดไปอวยพรเพื่อนบ้านด้วยเสียงดังเขากลับจะเห็นว่าเป็นคำสาปแช่ง
15. หยาดฝนหยดลงมาไม่หยุดในวันฝนตกพรำๆ ฉันใดผู้หญิงขี้ทะเลาะก็เหมือนกันฉันนั้น
16. คนที่ห้ามเธอก็เหมือนห้ามลมหรือจับน้ำมันด้วยมือขวา
17. เหล็กลับเหล็กให้คมได้ฉันใดคนหนึ่งก็ลับเพื่อนของตนให้เฉียบแหลมได้ฉันนั้น
18. คนที่ดูแลต้นมะเดื่อจะได้กินผลของมันและคนที่คุ้มกันนายของตนจะได้รับเกียรติ
19. ในน้ำ คนเห็นหน้าคนฉันใดความคิดของคนก็ส่อคนฉันนั้น
20. แดนคนตายและแดนพินาศไม่รู้จักอิ่มดวงตาของมนุษย์ก็ไม่รู้จักอิ่ม
21. เบ้าหลอมมีไว้สำหรับเงิน และเตาถลุงสำหรับทองคำส่วนคนเราจะพิสูจน์ได้โดยคำยกย่องที่เขาได้รับ