22. เอาคนโง่ใส่ครกตำด้วยสากพร้อมกับเมล็ดข้าวคนโง่ก็ยังโง่อยู่นั่นเอง
23. จงรู้ความทุกข์สุขของฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดีและจงเอาใจใส่ฝูงสัตว์ของเจ้า
24. เพราะความมั่งคั่งไม่ยั่งยืนอยู่เป็นนิตย์และมงกุฎก็ไม่คงทนอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์
25. เมื่อเขาเก็บหญ้าแห้งไปแล้ว หญ้าใหม่ก็ปรากฏขึ้นและผักหญ้าต่างๆ ตามภูเขาก็ถูกเก็บรวบรวมมา
26. เมื่อนั้นลูกแกะจะให้เสื้อผ้าแก่เจ้าและแพะก็จะเป็นค่านา
27. จะมีนมแพะพอเป็นอาหารแก่เจ้าเป็นอาหารแก่ครอบครัวของเจ้าและเป็นเครื่องยังชีพแก่สาวใช้ของเจ้า