9. สุภาษิตที่อยู่ในปากของคนโง่ก็เหมือนต้นหนามอยู่ในมือคนขี้เมา
10. ผู้ที่จ้างคนโง่หรือคนที่ผ่านมาก็เหมือนนักธนูที่ยิงทุกคน
11. คนโง่ที่ทำความโง่ซ้ำแล้วซ้ำอีกก็เหมือนสุนัขที่กลับไปหาสิ่งที่มันสำรอกออกมา
12. เจ้าเห็นคนที่คิดว่าตัวเองมีปัญญาหรือ?ยังมีความหวังในคนโง่มากกว่าในเขา
13. คนเกียจคร้านพูดว่า “มีราชสีห์อยู่ที่ถนนมีสิงโตอยู่ที่ลานเมือง”
14. ประตูหันไปมาด้วยบานพับของมันฉันใดคนเกียจคร้านก็ทำอย่างนั้นบนที่นอนของเขาฉันนั้น
15. คนเกียจคร้านฝังมือของตนในชามเขาเหนื่อยที่จะเอามือกลับมาที่ปากของตน
16. คนเกียจคร้านเห็นว่าตัวเองมีปัญญากว่าคนเจ็ดคนที่ตอบได้อย่างหลักแหลม
17. คนที่ผ่านไปยุ่งเรื่องทะเลาะวิวาทซึ่งไม่ใช่เรื่องของตนก็เหมือนคนดึงหูสุนัข
18. คนบ้าขว้างดุ้นไฟ ลูกธนู และความตายฉันใด
19. คนที่ล่อลวงเพื่อนบ้านของตนและกล่าวว่า “ข้าล้อเล่น” ก็ฉันนั้น
20. เพราะขาดฟืน ไฟก็ดับและที่ไหนไม่มีคนซุบซิบนินทา การทะเลาะวิวาทก็หยุดไป
21. ถ่านเป็นเชื้อเพลิง และฟืนเป็นเชื้อไฟฉันใดคนที่ชอบทะเลาะก็เป็นเหตุให้การวิวาทลุกลามฉันนั้น
22. ถ้อยคำของผู้ซุบซิบนินทาก็เหมือนชิ้นอาหารอร่อยมันลงไปยังส่วนต่างๆ ในร่างกาย
23. ปากที่เผ็ดร้อนกับใจชั่วก็เหมือนขี้เงินที่เคลือบอยู่บนภาชนะดิน