1. คนที่รักคำสั่งสอนก็รักความรู้แต่คนที่เกลียดคำตักเตือนก็โง่เขลา
2. คนดีได้รับความโปรดปรานจากพระยาห์เวห์แต่คนเจ้าเล่ห์นั้นพระองค์จะทรงลงโทษ
3. มนุษย์ไม่อาจตั้งมั่นอยู่ได้ด้วยความชั่วแต่รากของคนชอบธรรมจะไม่ถูกสั่นคลอน
4. ภรรยาที่เลิศประเสริฐเป็นมงกุฎของสามีตนแต่นางผู้นำความอับอายมาก็เหมือนความเน่าเปื่อยในกระดูกสามี
5. ความคิดของคนชอบธรรมนั้นยุติธรรมแต่การชี้แนะของคนอธรรมนั้นหลอกลวง
6. ถ้อยคำของคนอธรรมหมอบคอยสังหารคนแต่ปากของคนเที่ยงธรรมช่วยชีวิตพวกเขา
7. คนอธรรมถูกคว่ำลงและสาบสูญไปแต่บ้านของคนชอบธรรมยังดำรงอยู่
8. คนจะได้คำชมตามความฉลาดของเขาแต่คนที่ใจตลบตะแลงก็เป็นที่ดูหมิ่น
9. การเป็นคนธรรมดาแต่มีทาสคนหนึ่งรับใช้ก็ดีกว่าการทำทีว่าใหญ่โตแต่ไม่มีอาหารกิน
10. คนชอบธรรมย่อมห่วงใยชีวิตสัตว์ของเขาแต่ความสงสารของคนอธรรมคือความดุร้าย
11. คนที่ไถนาของตนจะมีอาหารบริบูรณ์แต่คนที่ติดตามสิ่งไร้ค่าย่อมไม่มีสามัญสำนึก
12. คนอธรรมอยากได้ทรัพย์สินของคนชั่วแต่รากของคนชอบธรรมจะเกิดผล
13. คนชั่วย่อมติดบ่วงโดยการละเมิดแห่งปากของตนแต่คนชอบธรรมหนีพ้นจากความลำบาก
14. คนเราอิ่มใจด้วยสิ่งดีจากผลแห่งปากของตนและผลงานแห่งมือของมนุษย์ก็กลับมาหาเขา